Het leven bestaat uit toevalligheden en dat geldt ook voor literatuur. Sommige auteurs worden op een gegeven moment aan de vergetelheid onttrokken en dat geldt ook voor mijn hoofdpersoon van dit levensbericht nl. de schrijver Hans Keilson.
Keilson ging na de oorlog werken als geneesheer en hield zich vooral bezig met de behandeling van zwaar getraumatiseerde joodse kinderen. Ook richtte hij met andere overlevende van de concentratie een stichting in het leven die hulp probeerde te bieden aan joodse weeskinderen. Nederland toonde zich op zijn smalst door Keilson te dwingen opnieuw medicijnen te studeren omdat zijnn Duitse opleiding niet werd erkend. Hij studeerde in 1978 af als psychiater en promoveerde op een proefschrift waarin hij het leven van 200 joodse weeskinderen die waren opgenomen in roomskatholieke en protestantse pleeggezinnen.
In 1970 trad hij in het huwelijk met de literatuurhistorica Marita Keilson-Lauritz; zij schreef een groot aantal boeken en artikelen over de geschiedenis van homoseksualiteit.
In 2005 werd zijn werken uitgegeven in tweedelige uitgave. Tijdens latere leven werd zijn grote betekenis voor de psychoanalytica en de literatuur erkend en kreeg hij een aantal prijzen. Het was de Amerikaanse recensente Francine Prose die Keilson weer als schrijver in de openbaarheid bracht.
Het gedicht dat ik vandaag als daggedicht heb gekozen is geschreven door een dichter die mij totaal onbekend was; hij leefde van 1923 tot 1986 en heet Gery Florizoone, een Vlaamse priester-dichter die geboren werd in Adinkerke in de Vlaamse Westhoek en bij een vliegtuigongeluk om het leven kwam. In 1986 verscheen bij Uitgever Den Gulden Engel zijn Verzamelde Gedichten omvattend de jaren 1973 tot 1986.
DRIE KNOTWILGEN
STAAN DRIE KNOTWILGEN IN MIJN GEHEUGEN UITEEN DE ZONDAG AAN TE KLEDEN.
DE ENE EEN GEBOGEN KIND GROENE BAARSJES SCHRIJVEN,
DE ANDERE APPELMANDEN VLECHTEND OM DE HERFST VAN WEEMOED TE BEVRIJDEN
EN MIJN GELIEFDE AAN DE WAL, EEN MOEDER TEELAARDE VAN BINNEN ZACHT EN WARM, DIE MIJ DE EERSTE WOORDEN VAN GELUK OVER HET WATER REIKTE.
7 Juni geeft het Kamerkoor Vianen, waar ik al jaren lang lid van ben een concert in de Protestante kerk van dit dorp. We brengen een programma met romantische werken die zich uitstrekken van Robert Schumann tot Morten Lauridsen. Edward Elgar, die in Nederland vooral bekend is door b.v. zijn Enigma Variaties, de 2 beroemde concerten voor viool en cello en grote oratoria, heeft ook een aantal koorwerken geschreven, waarin zijn liefde voor de natuur de boventoon voert.
Een van deze kleine liederen is How calmly the evening, waarvan hierboven een opname. Het is geen grootse muziek, maar goed om naar te luisteren.
Voor deze 30ste mei heb ik mijn oog laten vallen op de Franse Koning Karel IX. Zijn vader was Hendrik II en zijn moeder Catharina de Medici. Hij was het 3de kind uit dit huwelijk .
Hij werd op 27 juni 1550 in Saint Germain-en Laye geboren en werd in 1563 meerderjarig verklaard om zijn ziekelijke broer Frans II op te kunnen volgen.
Vanwege zijn jonge leeftijd werd zijn moeder regentes; maar in 1570 nam hij het koningschap op zich. In dat jaar trad hij in het huwelijk met Elisabeth van Habsburg, de dochter van keizer Maximiliaan II.
Helaas overleed het enige kind, een dochtertje Marie-Elisabeth op 2 april 1578 pas 5 jaar oud. Zoals gewoonte was had hij een maitresse Marie Touchet en bij haar verwekte hij een bastaardzoon Karel genoemd en geboren op 28 april 1573. Deze kreeg de titel " graaf van Auvergne " en later " hertog van Angoulème.
Op zijn manier probeerde Karel een einde te maken aan de godsdiensttwisten en zocht daarbij steun bij admiraal Gaspard de Coligny. Deze had een geheime agenda en probeerde via Karel oorlog te voeren tegen Spanje en op die manier een nationale eendheid in Frankrijk te realiseren. Maar op de achtergrond was Catharina de Medici een volleerd intrigante druk bezig en wist de Clan de Guise te bewegen om de Bartholomeusnacht door te drijven, met toestemming van de koning. Karel heeft de rest van zijn korte leven gewetenswroeging gehad over deze moordpartij.
Op 24 jarige leeftijd overleed hij aan tuberculose en zijn jongere broer Hendrik, hertog van Anjou volgde hem op.
Na 10 jaar gezwegen te hebben heeft Mustafa Stitou een nieuwe bundel gedichten laten verschijnen die de titel Tempel draagt en waaruit ik voor deze dag het gedicht Belijdenis voor mijn daggedicht gebruik.
BELIJDENIS
Toen ik de kroeg verliet hoorde ik een schilder zeggen astronauten zijn vaak zonder vader opgegroeid.
Ik herhaal: toen ik de kroeg verliet hoorde ik een schilder zeggen astronauten zijn vaak zonder vader opgegroeid.
Geldt ook voor profeten, dach ik, Mohammed onder anderen is zonder vader opgegroeid. Onderweg
naar huis, het was nacht, ik nam de korte weg door het park, hoorde ik een eekhoorn zeggen je dood is het
eerste werkerlijke dat je zal overkomen ik herhaal: je dood is het eerste werkelijke dat je zal overkomen. Als dit waar is,
dacht ik, spreekt een eekhoorn soms de waarheid. Ik herhaal: spreekt een eekhoorn soms de waarheid.