Noem het maar zo

Waarschijnlijk is Leo Vroman , geboren in 1915 een van de oudst levende dichters die op deze hoge leeftijd nog in staat is nieuwe gedichten te doen verschijnen. Zijn laatste bundel Soms is alles eeuwig verscheen in 2009 bij Querido in Amsterdam.
Uit deze bundel het volgende gedicht.

NOEM HET MAAR ZO

Het hondje draait viermaal om haar as
voor te gaan slapen op haar kussen
doordat het onkruid en het gras
destijhds nog niet plat genoeg was.
Maar ach dat is allemaal intussen
nu al miljoenen jaren voorbij.
En zo is het op kortere schaal met mij.

Ik beweeg mij vaak in vele
oud historische gebaren.
Noem ze dus maar rituelen.
Zo strijk ik soms mijn lange haren
( allang verdwenen ) uit mijn gezicht,
baad mij eerst mijn hals en dan mijn benen
en rijm in elk gedicht.

Wat ik een halve eeuw geleden
om 1 reden heb geschreven
zal mij om een andere reden
nog een jaar of twee, weet ik hoeveel
jaren kunnen overleven.
Ik noem ook dat ritueel.

LEO VROMAN