Er zijn dichters die helaas veel te jong sterven. waardoor we niet weten hoe ze zich ontwikkeld zou hebben. Een van deze dichters was Niek Verhaagen. Hij werd in 1915 in Delft geboren en wat we weten over zijn leven hebben we te danken aan Ab Visser en Muus Jacobse. Eerstgenoemde schrijver/dichter ontmoette Niek voor het eerst in Wassenaar ten huize van Muus Jacobse ( pseudoniem voor Heeroma), die zich opwierp als mentor voor aanstormende talenten. Zoals veel schrijvers het idee opvatten om na de oorlog veel meer tijd te kunnen besteden aan hun literaire bezigheden, bleek dat voor de meesten uit te lopen op een desillussie, omdat er toch plank op de tafel moest komen.
Niek ging werken als ambtenaar en kwam later in de journalistiek terecht en in beide functies had hij nauwelijks tijd om zich aan het schrijven te wijden. Overigens vertelde hij aan Ab Visser dat hij wist dat hij jong zou sterven en ondanks zijn levendige uiterlijk, moet hij enorm gekweld zijn door deze pessimistische gevoelens. In 1948 vertrok hij voor een tweeweekse vakantie naar Turijn met vrienden; daar werd hij getroffen door een hersenbloeding.
DE VERBODEN VRUCHT
De bloesem wekt bewonderingb, men vreest
haar aan te raken, want het kan gebeuren
dat jonge blaadjes van de stengel scheuren
tot een verwonding die niet meer geneest.
Maar als na 't einde van het voorjaarsfeest
die zelfde takken zware appels beuren,
kijkt men verlangend naar de diepe kleuren
en strekt de handen naar het geurig vlees....
Dan blaft de hofhond en men schrikt terug
of als men moedig is, probeert men vlug
een schone, roodgeronde vrucht te stelen....
Maar ach, hoe zelden voelt men zich tevreden!
De goede appels vallen naar beneden.
De andere zijn meestal zuur of stug.
Niek Verhaagen
uit: De Verboden Vrucht ( 1941)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten