Tot de jonggestorven dichters moet ook gerekend worden Johan Eskens die op 4 november 1924 in Amsterdam werd geboren. Hij volgt daar de Mulo en gaat daarna aan de slag bij de Handelsmaatschappij H.Albert de Barry & Co in Amsterdam gevestigd. Hij was lid van de Jeugdbond voor onthouding en daarnaast schreef hij in zijn vrije tijd gedichten. Toen hij in 1943 werd opgeroepen voor gtewerkstelling in Duitsland dook hij onder bij de familie Inkelaar te Middelie. Daar luisterde hij naar de Engelse zender en schreef de uitgezonden berichten op en gaf deze door aan de dorpsbewoners. Ook deelde hij het illegale blad De Waarheid uit, voorzag onderduikers van bonkaarten. Maar ook pleegde hij actief verzet door deel te nemen aan overvallen op distributiekantoren en het verwijderen van door Duitsers aangebracht explosieven. Helaas werd hij verraden en samen met de Heer Inkelaar en een ondergedoken joods echtpaar gearresteerd. Johan nam tijdens het verhoor alle schuld op zich; hij werd overgebracht naar het Huis van Bewaring aan de Weteringschans te Amsterdam. 12 Maart 1945 werd hij gefusilleerd. Hij ligt begraven op de Erebegraafplaats Bloemendaal.
DE AKKER
Nu zingt niet meer het ruisend lied
Van koren langs de wegen:
Het is of God dit land verliet.
Waar nu alleen nog onkruid schiet.
Dat woekert in de regen.....
De leeuwrik stijgt nog jub'lend uit
En roept de werkers wakker;
Maar niemand hoor dit blij geluid.
Verlaten blijft de akker...
Waar is de zaaier en het zaad,
Dat hij in brede zwaaien
Met altijd eend're regelmaat
Zo machtig in de aarde slaat:
Wie zal het graan weer zaaien?
De ploegstaart ligt vergeten om,
Geen handen die besturen.
De zeis, die eens zo glanzend glom
En rinkend ruste...zwijgt nu stom...
Hoie lang moet dit nog duren
Uit VOORBIJ
Een keuze uit de gedichten van Johan Eskens
Geen opmerkingen:
Een reactie posten