tentoonstelling in het Stedelijk Museum Vianen

Het hierboven afgebeelde kunstwerk is vervaardigd door de oorspronkelijk uit Irak afkomstige kunstenaar Qassim Alsaedy. Hij werkt al jarenlang samen met de Duitse keramiste Brigitte Reuter.
Woensdagavond was de officiciële opening van deze tentoonstelling die de naam draagt Rhythms of Pain & Hope, werd  verricht door Frank Welkenhuysen, bekend van zijn medewerking aan het omstreden kunstprogramma van de AVRO  Tussen Kunst en Kitsch.

In zijn verhaal doet Frank een mijns inziens onjuiste uitspraak nl. dat kunt pas kunst is als je door een kunstwerk wordt geraakt. Dat is een zeer subjectieve uitspraak en bij het beoordelen van kunst moeten juist objectieve normen aangehouden worden. Want als je de uitspraak letterlijk neemt wil dat zeggen dat als ik niet geraakt wordt door een werk van Jan Sluiters, dit betekent dat diens werk dus geen kunst is. Ik beschouw deze uitspraak dan ook als lariekoek.

In tegenspraak met de uitspraak wordt het werk van deze Qassim uitgebreid toegelicht o.a. dat hij een grote bewondering heeft voor de historische figuur van Jezus Christus; de spijker staat symbool voor deze man namelijk als teken van pijn en hoop. Heel knap hoe je dit werk kunt interpreteren en er allerlei zaken bijhaalt. 
Ondanks dit alles kan het werk me maar matig bekoren; ik word er in ieder geval niet door geraakt. Ik ben benieuwd hoeveel mensen deze tentoonstelling komen bezoeken. Ik vrees het ergste.