Voor deze zondag 7 april heb ik een gedicht gekozen van een man die tijdens zijn leven een goed gelezen dicher was, maar na zijn overlijden het lot van zoveel andere dichters moet delen, Adriaan Morriën.
BLOEDVERWANTSCHAP
Ik denk aan mijn
achterkleinkinderen,
mijn overgrootouders, even
ver van mij verwijderd.
Ik ben het knooppunt waar
zij samenstromenén uit elkander gaan,
voorgoed gescheiden,
in toekomst en verleden
opgenomen,
zonder dat ik het kans
verhinderen.
Ik moet hen met elkaar
verzoenen door mijn bloed,
maar kan het niet alleen:
mijn moeder en mijn vrouw
zijn mij te hulp gesneld en
delen uit haar overvloed
kracht aan mij mee, op
straffe van mijn ondergang.
Ik zend mijn beide dochters
voor mij uit,
op zoek naar
buitenstaanders voor haar
schoot.
Zij wijzen mij de toegang tot
de dood,
bedroefd maar zonder er te
lang bij stil te staan.
ADRIAAN MORRIËN
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten