daggedicht woensdag 3 april

Vandaag 3 maart kies ik een gedicht van de Vlaamse dichter Willy Spillebeen uit zijn bundel Naar dieper water, uitgegeven in eigen beheer, Menen 1962


AARDE

aarde mijn vrouw. In je voren
viel het zaad, rijpt het graan.
Jouw schoot is de hoeve
waarover
de tijd in seizoenen gaat:
gestalten van licht en schaduw,
veel licht, dat vloeit, overstroomt,
en brandt als bloed in de aders,
dan zand  wordt of stollend lood.

Aarde mijn vrouw. Hoe geuren
de bossen, een houtduif koert.
Haar roep is het moe
losscheuren
uit je schoot en de stilte bloeit
diep in het water van de avond.
Aarde, je lijf smaakt naar brood.
Vrouw, die ik aarzelend nader,
jouw schoot wordt mijn bloeiende
dood

WILLY SPILLEBEEN