Er zijn helaas van mijn figuur aan wie ik dit levensbericht wijd geen opnamen bewaard gebleven van een van zijn gedenkwaardige rollen die hij in zijn korte carrière heeft gespeeld en dat is doodzonde. Een van de slachtoffers van de actie Tomaat was Han Bentz van den Berg.
Zijn beide ouders zaten in de gezondheidszorg, toen hij op 12 oktober 1912 in Blaricum werd geboren. Zijn vader stierf toen Han vijf jaar oud was en probeerde hij volwassen te worden omringd door drie zeer dominante vrouwen te weten zijn moeder en 2 zussen.
Nadat hij was aangenomen voor de Toneelschool in Amsterdam. verhuisde hij naar Amsterdam en dacht daarmee onder het juk van zijn moeder te zijn uitgekomen. Helaas verhuisde zij ook naar Amsterdam.
Han bleef een verlegen persoon, die niet meedeed aan het sociale verkeer, maar desondanks veel respect kreeg van zijn medeleerlingen, die zijn grote talent onderkenden. Hij trouwde met een klaasgenoot Mieke van Oorschot. Zij kregen een zoon, maar haar dominantie, deed hem aan zijn moeder denken en dat deed het huwelijk geen goed.
In 1938 verbond hij zich aan Het Nederlandsch Tooneel ; in 1942 verruilde hij dit gezelschap voor Het Masker, dat onder leiding stond van Ko Arnoldi. Toen hij weigerde lid te worden van de Kultuurkamer, kon hij niet meer spelen en ging hij andere kunstenaars helpen.
Na de oorlog begon pas goed zijn carrière, eerst bij het gezelschap Comedia en vanaf 1950 tot 1971 bij de Nederlandse Comedie.
Tijdens de repetities voor Een maand op het l,and van Toergenjev werd hij verliefd op een medespeelster Lous Hensen, met wie hij ging samenwonen. Pas in 1957 werd de officiële scheiding met Mieke uitgesproken en kon hij met Lous in het huwelijk treden. Met Lous kreeg hij 3 kinderen.
Samen met Guus Oster en Johan de Meester had hij de leiding over de Nederlandse Comedie, dat afkerig bleef van het experimentele of geëngageerde toneel. Hij speelde zelf de ene glansrol na de andere. Ondanks alle successen bleef hij een teruggetrokken leven leiden. Hij ging zelf ook regisseren.
De beste en ingrijpendste rol van zijn carrière speelde hij als George in Wie is bang voor Virginia Woolf. De rol van Martha werd gespeeld door Ank van de Moer. Dat stuk vergde enorm veel van hem en na het stuk twee jaar avond aan avond te hebben gespeeld kreeg hij eind 1966 een inzinking en bleef de komende jaren lijden aan constante vermoeidheidsverschijnselen.
Door de Actie Tomaat kwam er een einde aan de Nederlandse Comedie en verdwenen de meeste aan dit gezelschap gedesillusioneerd voorgoed van het toneel. Noodgedwongen verlegde Han zijn werkterrein naar het medium televisie en speelde o.a. in "Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan ( 1975) en "Hollands Glorie ( 1977) . Daarnaast speelde hij in een tweetal films.
Tijdens een vacantie in Drachten overleed hij aan bloedvergiftiging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten