Het lijkt me niet meer dan logisch dat ik voor deze zaterdag een gedicht opneem van de onlangs overleden nestor van de Nederlandse dichters Gerrit Kouwenaar.
Ik heb n ooit naar iets anders getracht dan dit:
het zacht maken van stenen
het vuur maken uit water
het regen maken uit dorst
ondertussen beet de kou mij
was de zon een dag vol wespen
was het brood zout of zoet
en de nacht zwart naar behoren
of wit van onwetenheid
soms verwarde ik mij met mijn schaduw
zoals men het woord met het woord kan verwarren
het karkas met het lichaam
vaak waren de dag en de nacht eender gekleurd
en zonder tranen, en doof
maar nooit iets anders dan dit:
het zacht maken van stenen
het vuur maken uit water
het regen maken uit dorst
het regent ik drink ik heb dorst.
GERRIT KOUWENAAR ( 1923 - 2014 )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten