In de bloemlezing Nederlandse Poëzie van de 19de t/m de 21ste eeuw samengesteld door Gerrit Komrij trof ik onderstaand gedicht aan van Emile den Tex. Hij was een bekend geoloog, gespecialiseerd in de petrologie. Hij werd op 3 november 1918 in Amsterdam geboren en stierf op 3 januari 2012. Naast zijn hoogleraarschap schreef hij een aantal dichtbundel w.o. Slagzij (1942) en Schipbreuk (1945). Hij de vader van de bekende schrijver van literaire thrillers Charles des Tex.
OUDE WINTER
Mijn vader brak altijd het ijs
vroeg in de winter in de tuin,
wij zochten door het bijtgat schuin
naar goudvissen in 't stilstand grijs.
En als zijn stok het niet meer brak,
nam hij de schaatsen uit het vet;
de dromen van ons kinderbed
werden als ijsbootzeilen strak.
Wij gleden weg naar Ilpendam,
soms stopt' hij even, las de kaart
en streek wat rijpwit van zijn baard.
Maar 's avonds zweeg hij in de tram.
Die tijd dat vader 't ijs nog brak
is een steeds wijderworden wak.
EMILE DEN TEX
UIT: SLAGZIJ.
'S GRAVENHAGE
Geen opmerkingen:
Een reactie posten