Spechtiania is een blog waarin artikelen verschijnen over letterkunde, geschiedenis, muziek, politiek en actualiteit.
dinsdag 12 november 2013
levensbericht 11 november
Dat de leeftijd niet altijd iets zegt voor een bijzonder optreden met een grote wijsheid en empathie kunnen we zien in de persoon van Dom Pedro V die van 1853 tot 1861 koning van Portugal was.
Zijn vader was Ferdinand II een Duitse prins uit het geslacht Saksen-Coburg, die getrouwd was met Maria II, de koningin.
Zijn moeder stierf toen hij 16 jaar oud was en Pedro als oudste zoon volgde haar op. Maar vanwege zijn jonge leeftijd werd zijn vader regent. Pedro bereidde zich zeer serieus voor op het koninhschap en bezocht gedurende een tweetal jaren een aantal Europese landen waar de industrialisatie al ver gevorderd was.
Toen hij in 1853 daadwerkelijk koning werd was het eerste wat hij deed de minister-president de laan uitsturen. Hij koos de de hertog van Loué, die lid was van de Progressieve partij, tot minister-president. Pedro echter stelde zich van alles op de hoogte en had een enorme dossierkennis en maakte van zijn positie gebruik om duidelijk zijn mening te geven.
Dank zij zijn progressieve standpunten besteedde hij veel aandacht aan de ontwikkeling van zijn achterlopende land en steunde de uitbreiding van het wegen-en spoorwegnet, de telegraafverbindingen en bouwen van ziekenhuizen en andere volksgezondheidszaken.
Opvallend was ook de invoering van een systeem waarbij de leden van de twee grootste politieke partijen afwisselend en voor dezelfde periode de macht uitoefenden. We noemen dit het Rotavisme.
In 1856 brak er een enorme cholera-epdemie in Lissabon uit en in tegenstelling met andere leden van de adel en de rijken, vluchtte hij niet de stad uit, maar organiseerde hulpverlening en bezocht de ziekenhuizen om de mensen steun te bieden en toe te zien op hun verzorging. Logisch dat dit optreden zijn populariteit bij de Portugezen alleen maar vergrootte en ze noemden hem zelfs o rei santo ( de heilige koning).
In 1858 trad hij in het huwelijk met Stephanie, dochter van Karel Anton van Hohenzollern-Sigmaringen. Helaas stierf zij reeds in 1854 en haar dood zorgde ervoor dat de koning in een zware depressie raakte.
In 1861 kreeg Pedro en zijn twee broers griep die toendertijd niet met een medicijn bestreden kon worden en achtereenvolgens stierven Ferdinand Maria en ook Pedro zelf, op 11 november van dat jaar. En niet veel later gebeurde hetzelfde met de jongste broer Johan Maria.
Pedro had door zijn slechts 1 jaar durende huwelijk geen kinderen en werd opgevolgd door een broer die wel in leven was gebleven nl. Lodewijk I.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten