Er zijn acteurs die eigenlijk hun uiterlijk niet mee hadden voor een carriére, maar die daar optimaal gebruik van maakten en toch een grote carrière hadden. Nadeel was dan vaak dat zij hun talenten niet volledig tot recht lieten komen en "goedkoop"succes zochten met rollen die het publiek graag zag.
.jpg)
Een voorbeeld daarvan is mijn hoofdfiguur van dit levensbericht de Duitse acteur Franz Theodor Schmitz, die bekend werd onder zijn artiestennaam Theo Lingen. Hij werd op 10 juni 1903 in Hannover geboren, een stadsdeel dat tijdens eens bombardement in 1943 verwoest werd. Hij ging naar het Goethegymnasium, maar verliet dit zonder diploma. Al snel werd zijn acteurstalent ontdekt en hij nam de artiestennaam Lingen aan, genoemd naar de naam van de geboortestad van zijn vader - Lingen in het Emsland.
In 1929 kreeg hij de rol van Macheath in de Dreigrosschenoper en speelde deze rol ook in Berlijn. De beroemde filmregisseur zag hem spelen en vroeg voor een tweetal films nl. M uit 1931 en Das Testament des dr. Mabuse (1933).
Maar het publiek ontdekt al snel zijn komische talenten en vanaf 1929 trad hij in liefst 200 films op met de bekende Hans Moser als tegenspeler. Hij gebruikte in deze films een nasale stem, die afweek van zijn normaal stemgeluid. Hij kon ook met zijn oren klapperen.
Wonder boven wonder kon hij tijdens de oorlog doorspelen, ondanks dat zijn vrouw joodse was. Dat kwam omdat Goebbels een groot liefhebber van hem was en ook het Duitse volk adoreerde hem. In 1944 ging hij naar Wenen en daar speelde hij vanaf 1948 weer karakterrollen aan het Wiener Burgtheater.
Privé was Theo Lingen een teruggetrokken ernstige man, die zeer veel las. In oktober 1978 werd kannker bij hem geconstateerd die zo agressief was dat hij een maand later al overleed.
Lingen was getrouwd met de ex-vrouw van Bertold Brecht - Marianne Zoff, zij kregen een dochter Ursula, die ook actrice werd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten