daggedicht zondag 10 november

Voor deze zondag heb ik een gedicht gekozen van de in 1915 geboren dichter Erik van Ruysbeek. Zijn eigenlijke naam was Raymond van Eyck. In zijn geboorteplaats studeerde hij eerst aan een Jezuietencollege en daarna ging hij naar de Leuvense Universiteit om er Germaanse filologie te gaan studeren. Publiceerde in 1945 zijn eerste gedichten in het tijdschrift "Arsenaal". Als hij 23 jaar is begint hij aan een zelfstudie vergelijkende godsdienstwetenschappen en filosofie. Zijn voornaamste inspirator is de Duitse mysticus Jacob Böhme. Hoewel hij door sommigen tot de experimentelen wordt gerekend, blijven zijn eigen gedichten een mengeling van traditionele belijdenislyriek en experiment. 8 april 2004 overlijdt de dichter in Etterbeek.

EEENS

Eens wil ik rusten in een vredig graf
als ik de wereld ben geworden
als ik de herfsten ben geworden
boven de bossen en de bergen
die eens mijn vlees geweest zijn
en mijn geest.

Eeens wil ik rusten in een vredig graf
als ik de winden ben geworden
de zomers en de zonnen
waar ik verzoend in opging
en zoende met de lippen
van de geest.

Eens wil ik rusten in een vredig graf
als ik de vrede ben geworden
als ik het geuren ben geworden
het stille bloeien in het jonge gras
en 't eeuwig kiemen
van de geest.

ERIK VAN RUYSBEEK
UIT:   VERZAMELDE GEDICHTEN
BEVEREN 1981