Spechtiania is een blog waarin artikelen verschijnen over letterkunde, geschiedenis, muziek, politiek en actualiteit.
maandag 3 september 2012
Christine d"Haen
LEVENSBERICHT 3 SEPTEMBER
Uw lichaam ligt gerust gelijk de Leie
Uw lichaam ligt gerust gelijk de Leie
in blanken glans en doom,
gebed in sc hone boorden, rijpe, vrije
weldadig-vrome stroom;
gedragen door het land, in 't licht bewogen
met ademingen en maat,
verwondering voor 't hart en vreugd voor d'ogen
om uw volmaakt gelaat.
Uw diepte drinkt het licht, uw schaduwdromen
gaat open in den dag.
Wanneer ik zon en wandelde aan uw zomen
of peinsde en nederlag,
dezelfde heiligheid voor ziel en zinne
genaakte mij met troost,
het stromen van uw bloed, zo heimelijk binnen
verruiste onverpoosd.
De ziel is in dien vloed gedrenkt, verzonken
en volgezogen diep.
Uw vruchtbaarheid wordt aan de vrouw geschonken
die aan uw zijde sliep.
Dit gedicht is geschreven door de dichteres Christine d 'Haen die 3 september 2009 overleed in Brugge.
Toen haar eerste bundel verscheen onder de titel Gedichten 1946-1958 vielen direct op omdat zij sterk afweken van de gedichten van de Vijftigers.
In haar gedichten is sprake van vele verwijzingen naar de Griekse Mythologie, daarnaast ze een enorme talenrijkdom zien, die zowel bewonderd als verguisd werd. Men vond dat ze zich overgaf aan buitennissige woordvondsten, constructie en titels. Maar ook dat zij van haar lezers een uitgebreide kennis verwachtte van het dichtwerk van bv. Milton, Dante, Rilke e.a. waarnaar zij namelijk dikwijls verwees.
Naast haar dichtwerk hield zij zich vele jaren bezig met de archivering en inventarisatie van alles wat Guido Gezelle geschreven had en al dit onderzoek leidde tot het schrijven van een biografie over deze Vlaamse priester-dichter, met speciale aandacht voor de ingewikkelde verhouding tussen de dichter en zijn priesterschap en de homoseksualiteit. Zij probeerde in haar biografie deze met elkaar te verbinden. De titel van haar boek luidde De wonde in 't hert en het werd met gemengde gevoelens ontvangen.
Ze trouwde in 1952 met René Beelaert, historicus; het paar kreeg twee kinderen. In 2007 openbaarde zich de eerste verschijnselen van haar ziekte, waaraan ze in 2009 overleed. Ze werd begraven op het Campo Santo kerkhof in Gent-Sint-Amandsberg, de plaats waar ze op 25 oktober 1923 als dochter van een onderwijzer werd geboren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten