Het een na laatste gedicht in de bloemlezing Twee Lentes is een gedicht van de vooral als romanschrijfster bekend geworden Anna Blaman.
VERDUISTERING
Wij zatrn om een kaars en voelden lust
iets ouds te zingen in dit gouden bad
maar geen begon of zei er wat;
toch was een ieder zich het goud bewust.
De duisternis in heel de stad
begon toen een romance op ontstemde lier.
Een snoek schoot in bleek harenwier
en een sirene gild'haar noodruft zat.
En wij, met zeven, sloegen vroom een kruis.
De kaarsvlam schetst'enorme spoken
op de kartonnen wanden van ons huis;
en monsterlijk gerekt of neergedoken
het rhytme volgend van geheim geruis
bleven wij roerloos van onszelf beloken.
ANNA BLAMAN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten