Er zijn componisten die bekend zijn gebleven door één werk, waardoor andere composities in de vergetelheid zijn geraakt, terwijl dat vaak veel betere werken zijn. Ik heb al meer aan meer van dat soort componisten artikelen gewijd. Deze keer is dat de Franse componist Emmanuel Chabrier die op 1`3 september 1894 in Parijs overleed.
Al op zesjarige leeftijd kreeg hij zijn eerste pianolessen van Manuel Zaporta in zijn woonplaats Ambert, waar hij op 18 januari 1841 als zoon van een advocaat werd geboren. Toen hij 10 jaar oud was verhuisde het gezin naar Clermont Ferrand, waar Emmanuel naar het Lyceum ging. 5 Jaar later verhuisde het gezin opnieuw, ditmaal naar Parijs, waar hij pianolessen ging volgen bij Edouard Wolff.
Daarnaast begon hij in 1851 met de rechtenstudie en ging in 1861 werken op het ministerie van Binnenlandse zaken.
De muziek bleef trekken en om zich verder te bekwamen in het componeren studeerde hij bij Theophile Semet en Aristide Hignard compositie en instrumentatie bij Richard Hammer. Niet alleen rechten en muziek hadden zijn interesse, maar ook literatuur en schilderkunst. Hij kwam in contact met b.v. Paul Verlaine en andere componisten als Saint Saens en Massenet.
Toen hij 31 jaar oud was trouwde hij met Marie Alice Dejean. In 1879 zag hij een voorstelling van Tristan Und Isolde van Wagner in München, een werk dat hem zeer trof. Hij wilde zich volledig aan het componeren wijden en stopt als ambtenaar.
Maar omdat hij voortdurend in financiële problemen zat, weinig succes als componist had, raakte hij ook lichamelijk in de versukkeling en componeerde nauwelijks meer. Hij werd bedlegerig en stierf op 53 jarige leeftijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten