Onlangs heb ik een biografie van Mathias Kemp gekocht, de jongere broer van de bekende Limburgse dichter Pierre Kemp. Terwijl de laatste ondanks dat hij nauwelijks buiten zijn Limburg kwam, in heel Nederland bekend is geworden, bleef Mathias slechts een Limburgs figuur en worden zijn gedichten niet opzienbarend gevonden. Ik vraag me af of de heren critici ze wel gelezen hebben.
VERENIGD
Lampe, de haas, en Lenne, de fazant
hebben elkaar toch gevonden,
maar niet op de welige gronden
tussen beek en heuvelkant.
Zo te zweven op zilveren pennen
hoog boven jager en val!
Zó huppend door 't veld te rennen,
duikend in tijd van geknal!
Zo droomden ze in stom benijden,
verlangend zonder doel,
tot één morgen, rozig en zoel,
een hagelschot bracht voor beiden.
Lenne werd dra gehangen,
de kop in morsig papier,
naast Lampe, aan de ijzeren stangen
der vitrine van een poelier.
Ze hadden elkaar toch gevonden!
Boven lijken, druiven en bloed
beroerden ze elkander, geschonden,
in gruwzaam-tedere groet.
Mathias Kemp
Uit: Seringen en Schroot, 1938
Geen opmerkingen:
Een reactie posten