6 mei 972 of 6 mei 987 werd in Bad Abbach of in Hildesheim Hendrik II geboren; hij was de zoon van hertog Hendrik II van Beieren, die de bijnaam de Ruziezoeker kreeg Gisela van Bourgondië.
Toen zijn vader in 995 stierf volgde hij deze op als hertog van Beieren onder de naam Hendrik IV.
In 1002 werd hij koning van Duitsland en trouwde met Cunegonda van Luxemburg. Deze werd later heilig verklaard. Het paar kreeg geen kinderen.
In 1010 gaf hij het Woud van Vollenhove aan het bisdom van Utrecht en daarmee grondvestte hij feitelijk het Oversticht.
In tegenstelling met zijn voorganger die zijn aandacht vooral op het zuidelijk deel van het Duitse rijk richtte, deed Hendrik II dat op het deel boven de Alpen. Hij stichtte vele scholen in zijn rijk en probeerde in heel zijn rijk vrede te stichten. Op cultureel gebied werd hij bekend door de start van de bouw van de kathedraal van Bazel.
In 1014 werd hij door Paus Benedictusd VIII tot keizer gekroond. Op latere leeftijd raakte hij verlamd; hoewel dit voor hem een reden had kunnen zijn om af te treden en monnik te worden, wat hij het liefste deed, bleef hij plichtsgetrouw als hij was tot zijn dood het ambt van keizer uitoefenen. 13 juli 1024 overleed hij in Göttingen.
In 1146 werd hij door Paus Eugenius III heilig verklaard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten