levensbericht 16 juli

Door de eeuwen heen hebben Pausen een belangrijke rol gespeeld op het wereldtoneel en een goed voorbeeld daarvan is of liever was Paus Innocentius III. Zijn eigen naam was Loltario dei Conti en hij werd in 1160 geboren in Govignano als zoon van graaf Trasimund van Segni een geslacht dat behoorde tot de Corti. Dit adelijk geslacht leverde liefst negen pausen.

Lotario kreeg zijn eerste onderwijs in Rome maar ging naar Parijs om daar theologie te studeren en in Bologna rechten. Als Paus was hij daardoor in staat het nu nog geldende Kerkelijk Recht tot stand te brengen. 

30 augustus 1181 kwam Lotario terug in Rome waar zojuist Paus Alexander III was overleden. Onder het bewind van de volgende Pausen, die alle vier slechts kort regeerden ( Lucius III, Urbanus III, Gregorius VIII en Clemens III ) bekleedde hij verschillende kerkelijke ambten. In 1190 werd hij benoemd tot Kardinaal. Alle pauselijke bullen die verschenen tussen 7 december 1190 en 4 november 1197 werden door hem geschreven. 
Een beroemd werk dat hij schreef was Over de ellende van de menselijke conditie. Zijn plan om een complementair werk dat Over de waardigheid van de menselijke natuur zou gaan heten te schrijven,heeft hij nooit verwezenlijkt.

Toen Paus Celestinus III op sterven lag had Lotario kardinaal Giovanni di San Paolo als nieuwe paus aan te wijzen, maar toen Clemens  op 8 januari 1198 overleed, werd Lotario diezelfde dag door het College van Kardinalen als nieuwe paus gekozen. Dat gebeurde tegen zijn zin, maar desondanks aanvaardde hij de benoeming en nam de naam Innocentius aan.

Dat heeft de Katholieke kerk geweten, want hij heeft een aantal omstreden beslissingen genomen zoals het uitroepen van de vierde, zeer slecht afgelopen Vierde Kruistocht in 1204, het excommuniceren van de Engelse koning Jan zonder Land, zijn oorlog tegen de Katharen, het afzetten van de Duitse keizer Otto IV.

Innocentius vond dat alle Europese vorsten aan hem onderdanig waren, daarvoor gebruikte hij interdicten en andere censuur die ervoor moesten zorgen dat ze hem gehoorzaamden. 
Hij ondersteunde de beginnende bedelorden als Franciscanen en Dominicanen. Hij lanceerde een zevende werk van Barmhartigheid nl. het begraven van de doden, ontleend aan het Bijbelse boek Tobit. In deze tijd waarin talrijke epidemieën Europa teisterden, was het begraven van de doden een moeilijk, gevaarlijk maar noodzakelijk werk. 
16 juli 1216 overleed Innocentius in Perugia.