De man waarvan ik voor deze vrijdag een gedicht kies, is voornamelijk bekend als leerling van J.H.Leopold en als Directeur van het Rijksmuseum. Zijn gedichten verschijnen niet meer in bloemlezingen kortom hij is vergeten! F.Schmidt Dgener verdient dit mijns insziens niet, maar geduld is een eigenschap die verloren is gegaan..
VIOOL VAN HET LATE UUR
Ge wordt gestemd - achter de horizon,
't Voorspelt, viool, een schreiens - diepe vreugd.
Het regent as, als op de bedorven jeugd.
Het regent sulfer of 't nog laaien kon.
Heesheid van snaren hongert naar een naam.
Het oor dat luistert, hongert naar een ziel.
Speel, sinds belofte - pracht in stukken viel,
aanwezigheid, afwezigheid, te saam.
Haast u, de tijd der mooglijkheid is kort.
Terwijl uw aanhef opgezongen wordt,
stoot reeds het dreigen van eenm doodsbazuin.
Vlei niet met zachtheid tergend - onverschillig,
met laf gelieskoos tot elk doen gewillig -
maar kus met lippen bitter als aluin.
F. SCHMIDT-DEGENER
uit: De Poort van Ishtar
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten