7 juli 1837 is de laatste Nederlander via ophanging om het leven gebracht of te wel werd voor het laatste de doodstraf uitgevoerd.
Het was Albert Wetterman, een dagloner, die bekende dat hij zijn vrouw, de ziekelijke Gerritdina Lankhorst met rattengif vermoord had. Albert en Gerritdina trouwden op 13 mei 1826, maar het was geen gelukkig huwelijk, want Gerritdina was ziekelijk en leed aan tuberculose. De kerk betaalde voor hem een dienstmaagd Janna geheten. Einde 1836 vertrok deze hulp in de huishouding spoorslags uit Wijhe om naar later bleek in Heino op 13 januari 1837 te bevallen van een zoon, die de naam Johannes kreeg.
Albert was zo vriendelijk om zowel Janna als haar kind op te nemen in zijn huis, dit tot woede van zijn vrouw en veel geroddel en achterklap in zijn woonplaats.
Toen dan ook op 3 februari 1837 Gerritdina plotseling overleed lijdend aan hevige pijnen en krampen werd met een beschuldigende vinger naar Albert gewezen. De burgemeester liet daarom een onderzoek instellen naar de doodsoorzaak en er werd een lijkschouwing vericht door de arts Isaac Deen; bijna had dit geen doorgang kunnen vinden omdat 2 dagen na het overlijden van Gerritdina het huis van Albert in vlammen opging. Gelukkig wisten de buren de lijkkist waarin ze lag opgebaard uit het huis te halen.
Uit de sectie bleek dat ze vergiftigd was met rattengif. Albert legde daarop een bekentenis af, maar heeft de brandstichting altijd ontkend. Wel gaf hij ook toe de vader te zijn van het kind van Janna.
Op vrijdag 7 juli rond 12 uur in de middag werd Albert op de Grote Markt in Zwolle op een daar opgebouwd schavot door ophanging terechtgesteld. Hij mocht wel begraven worden op het Boerenkerkhof.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten