maandag 1 juli 2013

levensbericht 29 juni


Napoleon Bonaparte had een aantal broers en aan een daarvan wijd ik dit levensbericht, omdat Lucien Bonaparte op 29 juni 1840 overleed.

Hij werd op 21 mei 1775 in  Ajaccio, de hoofdstad van Corsica geboren, maar groeide op in Frankrijk. Teruggekeerd in Ajaccio werd hij daar een belangrijke woordvoerder van de Jacobijnen. Maar bij de verkiezingen verloor deze partij van de conservatieve groepering die onder leiding stond van Pasquale Paoli.



Samen met de andere Bonapartes vluchtte hij in 1792 naar Marseille. Hij bleef politief actief en trad in 1797 toe tot de Raad van Vijfhonderd en werd er in 1798 zelfs voorzitter van. Hij werd aanhanger van Maximilien de Robespierre en werd op 27 juli 1794 gevangen genomen. Zijn oudere broer zorgde er echter voor dat hij gespaard werd voor de guillotine.


In 1799 op 9 november deed hij mee aan de staatsgreep. die Napoleon aan de macht hielp. Als zodanig speelde hij feitelijk een veel belangrijker rol dan zijn oudere broer. Deze benoemde hem tot Frans gezant in Madrid, maar omdat hij zijn eigen weg ging en zich weinig aan zijn broer gelegen liet kregen de broers dikwijls grote conflicten.

Die liepen zo hoog op dat Lucien zich uit de politiek en de macht terugtrok en ging wonen op zijn landerijen in Canino. In 1810 vatte hij het plan op om naar Amerika te vertrekken; dit kwam ter ore aan de Engelsen, die hem daarop gevangen namen. Na een gevangenschap van 4 jaar werd hij vrijgelaten en vestigde zich in Rome. Daar werd hij door Paus Pius VII tot prins van Canino en Musiagnano verheven en gedroeg zich als een souverein heerser.

Toen zijn oudere broer in 1815 terugkeerde, steunde hij ondanks alles toch zijn broer en probeerde zelfs te bemiddelen tussen Oostenrijk en Frankrijk. Helaas liep dit op niets uit.
Toen de slag bij Waterloo in een grote nederlaag afliep en Napoleon moest aftreden, werd Lucien door de Sardijnse koning Victor Emanuel I gevangen genomen in Turijn, maar opnieuw was het Paus Pius VII die hem vrij wist te krijgen.


Toen de Bourbons met Lodewijk XVIII aan de macht kwamen in Frankrijk werden de Bonapartes uit Frankrijk verbannen en bleef Lucien in ItaliĆ« wonen, waar hij zich bezig hield met het schrijven van romans en gedichten. 


Lucien is tweemaal getrouwd; eerst in 1794 met Christine Boyer en in 1803 met Alexandrine de Bleschamps. In totaal kreeg hij 14 kinderen, waarvan er 11 in leven bleven.

Christine Boyer
Alexandrine de Bleschamps
 

Geen opmerkingen: