Het daggedicht is geschreven in 1917 en is te vinden in de bundel " Nieuwe verzen " van Annie Salomons. Het doet erg gedateerd aan door woordgebruik en het sentimentele, extatische passend bij de tijd van ontstaan.
LIEDEREN VAN SAPPHO (V)
En om dde mloeheid van de looden jaren
Leunde ik mijn voorhoofd luistrend aan uw hart;
Uw handen zochten streelend door mijn haren,
En in die uren, die als droomen waren,
Hebben wij stil een nieuw geluk gemard.
Toen hebt ge met een lach uw mond gebogen
Naar mijner lippen smartelijke wond;
Ik ried de vlammen uwer pralende oogen,
Die als een hitte langs mijn leden togen,
Totdat hun wil mijn weiflend weigren vond.
En in dien blik herleefden schuwe schimmen
Van nooit verzoende, wreede erinnering.
Een somber leger, zag ik aan de kimmen
Den stoet der snel-versmade zustern grimmen,
Een schreiend vluchtte ik uw betoovering.
ANNIE SALOMONS
Geen opmerkingen:
Een reactie posten