Een in het Frans schrijvende Vlaming

Op deze you tube opname horen we een gedicht van Emile Verhaeren, op een prachtige manier gelezen. 27 november 1916 overleed deze Vlaming die echter in het Frans schreef. Hij wordt gerekend tot de Symbolisten.
Het gezin waarin hij geboren werd op 21 mei 1855 was wat we een modaal gezin noemen dat frans sprak. In Sint Amands de geboorteplaats van Verhaeren werd op school toendertijd geen Nederlands gegeven. Naast het frans sprak Verhaeren ook het plaatselijke dialect.
Toen hij 11 jaar was ging hij naar een kostschool in Gent, geleid door de Jezuieten, waar hij volledig verfransd werd.
Na zijn middelbare schooltijd ging hij naar de universiteit van Leuven om rechten te gaan studeren.
Hij ging meewerken aan het progressieve tijdschrift La Jeune en werd al gauw de woordvoeder van de de artistieke heropleving die zich voordeed en schreef talrijke invloedrijke artikelen over nieuwe kunstenaars.

Hij raakte bevriend met de neo-impressionistische schilder Theo van Rysselberghe. Diens vrouw omschreef hem als een zeer dominant persoon, iemand die van provoceren hield en recht voor zijn raap was.

Zelf ging hij gedichten schrijven in het frans, waarin hij zijn land en zijn volk beschreef. Zijn gedichten zorgden voor veel opschudding in de katholieke kerk. Rond de jaren 1886 raakte hij mede door gezondheidsproblemen in een zware depressie en in deze periode schreef hij een 3 tal gedichtenbundels.

Hij hervond zichzelf door zijn huwelijk met Marthe Massin, en zijn nieuw gevonden geluk kan men aflezen aan een drietal gedichtenbundels. die in de loop der jaren gepubliceerd werden. Eind jaren '90 ging hij ook toneelstukken schrijven, die heden ten dage voor zover ik weet niet meer worden opgevoerd, maar bij verschijning wel succes hadden.

Inmiddels was hij een wereldberoemd man geworden wiens gedichten in meer dan 20 talen vertaald werden o,a, in het Duits door Stefan Zweig. Tijdens zijn reizen door Europa gaf hij overal literatuurlezingen.
Toen de 1ste wereldoorlog uitbrak ging hij naar Engeland en werd steeds pacifistischer van aard.

In 1916 bevond hij zich in Rouen en op 27 november probeerde hij in een rijdende trein te springen, waarbij hij onder de trein terechtkwam en stierf. Het waren zijn vrienden Theo van Rysselberghe en Andre Gide
die zijn vrouw het slechte nieuws kwamen brengen.

In zijn  geboorteplaats is een een museum gewijd aan deze grote Belgische literator.