Misschien een paar dagen te laat maar toch wil ik het deze maandag op mijn blog plaatsen wat gezien de titel ervan niet zo vreemd hoeft te zijn.
MEI 1940
Een windvlaagje
streek langs mijn slapen
ik as weer tien
jij mijn oma
er was iets gebeurd dat mij ontging
een traan op je wang en je zei
toen de radio plechtig zweeg
het is niets
let maar niet op mij
de foto van de Oranjes
die op de vleugel stond
naast die van de kinderen in ons Indië
legde je plat met een klap
en je opende het venster
de zachte winter kreeg zijn zin
en sloop binnen
met de walm van brandend Rotterdam
onbegrepen verdriet
vulde mijn wereld
dat bleef zo
dat gaat pas over
als ikk niet meer op je let.
REMCO CAMPERT, GEB.1929
UIT: NIEUWE HERINNERINGEN
DE BEZIGE BIJ, AMSTERDAM, 2007
Geen opmerkingen:
Een reactie posten