wordt het niet eens tijd voor een nieuw kiesstelsel?

12 September mogen wij alweer naar de stembus om te gaan stemmen volgens een kiesstelsel dat totaal achterhaald is en helemaal niet mee geëvolueerd is met de veranderende samenleving.
De politiek is er sinds de oorlog niet in geslaagd haar eigen cultuur en structuur aan te passen aan de veranderingen. Wat dat betekent kunnen we iedere dag zien en horen. De heren en dames politici debatteren niet meer met elkaar, maar wisselen alleen standpunten uit. We horen dus alleen maar de bekende riedeltjes.

Gisteravond zagen en hoorden we daar weer een voorbeeld van toen bij Knevel en van de Brink de fractieleiders van PvdA en VVD probeerden elkaar vliegen af te vangen, maar vergaten naar elkaar te luisteren en werkelijk in te gaan op elkaars argumenten.

Politiek-bestuurlijke veranderingen zullen er nooit komen zolang niet iedere partij zich ervan bewust wordt dat de huidige gang van zaken de kiezer nog meer dan nu al het geval is, vervreemdt van de politiek. Momenteel is de kiezer niet meer loyaal aan een partij, maar shopt zij van de ene naar de andere, al naar gelang een standpunt overeenkomt met dat van de kiezer.

De Provinciale Statenverkiezing van 2011 werd gereduceerd tot een referendum over het voortbestaan van het gedoogkabinet Rutte, mede door de opmerking van Rutte dat we moesten oppassen voor Belgische toestanden.

In 1917 heeft men gekozen voor het stelsel van Evenredige vertegenwoordiging.  Daardloor heeft men ervoor gezorgd dat zowel regeerkracht als politieke stabiliteit naar het tweede plan werden verwezen.
Men wilde wel een zo zuiver mogelijke afspiegeling zien van de diverse geestelijke en politieke stromingen in de maatschappij.

Tot de jaren 60 kon dit functioneren omdat we toen te maken hadden met een sterk verzuild politiek en maatschappelijk bestel, maar daar is momenteel met de ontzuiling geen behoefte meer aan. Ik pleit dan echt nederlands voor een compromis nl. een combinatie van Evenrediger vertegenwoordiging met een districtenstelsel. Ik wil daarbij verwijzen naar het Duitse systeem. De helft van de Bondsdagleden wordt op een directe manier gekozen d.m.v. een relatief meerderheidssteltsel in enkelvoudige districten ; de andere helft op basis van een lijstenstelsel, waarop de kiezers een tweede stem kunnen uitbrengen, die betrekking heeft op een bepaalde partij en haar programmna.

Door dit laatste wordt een evenredige verdeling der zetels gewaarborgd; waarbij echter wel een kiesdrempel van 5% van het totaal uitgebrachte stemmen moet worden gehaald.

We kunnen ook denken aan het sluiten van stembusakkoorden vóór de verkiezingen zodat de kiezers een duidelijke keuze hebben,

Als er geen hervorming komt van het kiesstelsel worden we in september 21012 geconfronteerd met een nog sterker verbrokkeld politiek landschap, die de regeerbaarheid van ons land onmogelijk maakt.