Carlo Collodi

Gisteravond was ik weer aanwezig in mijn geliefd theater Salon Saffier, gevestigd aan de Heerenstraat in Utrecht.

Niels Bokhove vertelde aan de ongeveer 20 aanwezigen de ontstaansgeschiedenis van een nog altijd zeer populair boek en de schrijver ervan. Carlo Collodi, de schepper van Pinocchio. Daar er niet veel over het leven van deze schrijver bekend, moest onze inleider veel naspeuringen doen in archieven om meer gegevens over hem te verkrijgen en hij is daar wonderwel in geslaagd.

24 november werd Carlo Lorenzini in Florence geboren, alwaar hij ook naar verschillende scholen ging en een grote liefde toonde voor muziek, literatuur en toneel. Maar zijn jonge jaren werden gedomineerd door de eenwordingsoorlogen binnen Italië en werd een groot aanhanger van de voorvechter daarvan Garibaldi. Zijn hele leven was hij politiek geëngageerd; in 1848 begon hij met de uitgave van een satirisch blad - Il Lampione - dat al vrij snel door de hertog van Toscane werd verboden. Maar toen de eenwording een feit was, verscheen het weer in 1860.

Hij werd een veel gevraagd schrijver en rond 1856 verscheen Un romanzo in vapore. Da Firenze a Livorno. Guida storico-umoristica, dat de nieuwe spoorweg tussen beide plaatsen als onderwerp heeft
hij blijft zich bmezig houden met politiek getinte nieuwsbladen. Heel vreemd in deze is dat hij lid is van een censuurcommissie voor het theater, terwijl hij satirische en humoristische verhalen schrijft die hij bundelt b.v. Macchiette (1880), Occhi e nasi (1881) en Storie allegre (1887).

In 1875 betreedt hij het gebied van de jeugdliteratuur en hervertelt de sprookjes van Perrault en doe dat in Toscaans-Florentijns Italiaans. Het succes van Racconti delle Fate zet hem aan tot het schrijven van een aantal schoolboekjes daarbij geinspireerd door een jongensfiguur gecreëerd door Alessandro Luigi Parravicini's Giannetto.

Collodi krijgt in de gaten dat je je eigen overtuiging heel goed kunt verwoorden middels een allegorie, middels het gebruik van een volks karakter. In 1880 begint hij met het schrijven van verhalen in de eerste Italiaanse krant voor kinderen Il Giornale dei Bambini. De verschijning ervan is niet regelmatig en ook de lengte van de afleveringen verschillen. Collodi laat de houten pop Pinocchio na 15 afleveringen doodgaan. Maar voor het eerst komen kinderen en ouders daartegen in het verweer en zij weten dank zij grote aantallen briefjes de schrijver er toe aan te zetten een vervolg te schrijven.

Naspeuringen wat betreft de illustraties overtuigden Niels ervan dat een van de plaatjes niet van de hand van Enrico Mazzanti was, maar van een Engelsman, wiens naam mij echter ontschoten is.

Collodi overleed op 26 october 1890 te Florence en werd begraven op het kerkhof gelegen bij de basiliek San Miniato al Monte.

Dit was alweer de vierde lezing in het kader van de serie Schepper voor twee zielen. Helaas heb ik de eerste 2 gemist die gewijd waren aan Antoine Saint-Exupery en Lewis Carroll. Vrijdag 8 juni is Winnie de Poeh de hoofdfiguur.