Lola Mees

In deze serie wil ik aandacht vestigen op Nederlandse kunstenaars die helaas in de vergetelheid zijn geraakt, maar die in hun tijd veel hebben betekend en bijgedragen aan de cultuur.

Een daarvan trof ik aan in het boek Mischa's spel, waar ik al eerder aandacht heb geschonken. In het boek wordt vermeld dat Mischa Hillesum recitals gaf met de violiste Lola Mees. Ik had nog nooit iets gelezen, laat staat gehoord van en over deze vrouw. Dit spoorde mij aan wat meer te weten te komen over haar. Zie hier het resultaat.
Lola Mees werd op 15 mei 1919 geboren te Zeist. Voluit heette zij Lola Rudolfine Margaretha Elisabeth Mees; haar vader was Rudolph Adriaan Mees, geboren op 17 november 1876 in Den Haag en gestorven in Huis ter Heide op 16 augustus 1960. Haar moeder was Sophia Antje Stenfert Kroese, geboren te Tilburg op 2 september 1884 en gestorven te Utrecht op 12 januari 1968. Deze twee trouwden op 30 augustus 1905 te Rotterdam.

Uit dit huwelijk werden behalve Lola nog twee andere kinderen geboren; van beiden zijn de sterfdata niet bekend. Lola was een nakomertje. Al vroeg gaf zij blijk van een muzikale aanleg en zij studeerde viool bij de beroemde viooolpedagoog Oskar Back. Medeleerlingen waren Herman Krebbers en Theo Olof.
Zij werd een veelgevraagd solisten in binnen-en buitenland, maar timmerde toch minder aan de weg dan haar genoemde medeleerlingen. Lola is tweemaal getrouwd geweest; haar eerste huwelijk met Dunstann Gurney gesloten op 8 maart 1947 in Toronto duurde slechts 6 jaar. Zij kregen 1 zoon. Na haar scheiding trouwde zij met Maarten Jan Knottenbelt, een militair en eveneens gescheiden.

Mensen die haar gehoord hebben roemen haar grote, warme toon en haar virtuositeit. Er bestaat trouwens een cd. van haar, waarop we dat kunnen horen. Haar laatste jaren sleet zij in het rusthuis Felixoord te Oosterbeek, waar zij nog pas vorig jaar totaal onopgemerkt op 18 juli overleed.