Vandaag dus weer een gedicht van de Groningse dichter Rutger Kopland, die ons helaas ook is ontvallen.
DE GOD IN MIJN HERSENEN
Toen ik al bijna ontwaakt was herinnerde ik mij
dat ik die nacht in het verleden had geleefd
en zonder de geringste verbazing weer
geloofd had dat God bestond
ik wilde hem eindelijk wel eens spreken
het is een bijzonder aardige man zei iemand
je kunt hem gerust eens bellen
ik belde en er klonk een stem, een heel lieve stem
zodat ik mij een lieve gevleugelde vrouw voorstelde
zoals je wel ziet op felicitatiekaarten
wilt u god, werd er gezegd, toet dan één
wilt u god niet, toets dan niet
ik toetste één
en dezeelfde gevleugelde vrouw zei: er is nog
één wachtende voor u en die ene bent u
ik herinnerde mij dat ik hier eindeloos over
moest nadenken tot ik ontwaakte en God weer
was verdwenen, ergens in mijn hersenen
RUTGER KOPLAND
UIT VERZAMELDE GEDICHTEN
VAN OORSCHOT, AMSTERDAM, 2007
Geen opmerkingen:
Een reactie posten