Jo Stafford

 
Een van de eerste zangeressen die ik thuis hoorde was die van de op 16 juli 2008 overleden Jo Stafford. Aan alles kon je horen dat ze een klassieke opleiding had genoten. Maar alvorens op haar stemkwaliteiten in te gaan wil ik hier eerst iets over haar leven vertellen.
Zij werd op 12 november in het plaatsje Coalinga ( Californië ) geboren; zij had nog twee zussen Christine en Pauline, die ook zongen, maar dan het lichtere repertoire. Jo wilde operazangeres worden en ging naar het conservatorium, waar zij naast zanglessen ook pianolessen volgde. Helaas voor haar brak de Grote Crisis uit en moest er brood op de planken komen. Daarom gaf zij haar beide studies op en sloot zich aan bij haar twee zussen en samen vormden zij een zanggroep die zij weinig origineel The Stafford Sisters noemden.

Als trio verleenden zij hun muzikale  mederwerking aan films als Damsel in Distress en Alexander's Ragtime Band (beiden uit 1938 ). Voor de beide zusters was de liefde echter belangrijker dan de muziek en nadat zij de wares hadden gevonden trouwden zij en daarmee kwam er een einde aan het trio.

Jo sloot zich aan bij een band die juist op dat moment succes begon te krijgen en mede door haar toetreden kregen The Pied Pipers veel waardering en werd veel gevraagd bij radiostations en daarnaast zong men ook soundtracks van films in.

Hun speciale geluid trok de aandacht van o.a. Axel Stordahl en Paul Weston en de laatste wist de toen bekende bandleider Tommy Dorsey over te halen de groep op te laten treden in zijn veel beluisterde radioshow. Maar dat optreden was weinig succesvol en werd hun contract van 10 weken ontbonden.

Omdat zij merkte op een dood spoor te zijn beland verliet Jo The Pied Pipers en begon een solo carrière en kreeg de kans om samen te gaan werken met Johnny Mercer, die in 1942 het platenlabel Capitol Records was gestart. Pas toen brak zij echt door en behaalde enorme successern met nummers als Embreceable You, It could happen to You, No Other Love etc.

Een veel gedraaid nummer van haar bij het bekende radioprogramma in Nederland Moeders Wil is Wet was Thank you for calling.

Ze had een prachtig legato dat steunde op een geweldige ademsteun en daarnaast had ze een geweldige dictie. Daardoor kon ze met haar stem dingen doen die bij minder geschoolde stem al snel voor aftakeling van de stem zouden zorgen. Zij heeft opnames gemaakt waarin zij expres vals zong.

Ik vind haar opnamen van Schotse en Amerikaanse volksliederen het beste; helaas werden deze bijna nooit ten gehore gebracht op de Nederlandse stations.,