Boris Christoff

Een van de mooiste rollen voor de stemsoort " Bas " is die van Boris Godoenov in de gelijknamige opera van Modest Moussorgki.

Veel beroemde bassen hebben deze rol gezongen ; aan een daarvan wijd ik dit levensbericht nl. de Bulgaarse bas Boris Christoff , die op 28 juni 1993 overleed. Zijn welgestelde ouders zorgden ervoor dat hij de beste opleiding kreeg ; het was hun wens dat hij rechter werd, maar door het zingen tijdens deze studie in het Gusla koor werd zijn liefde voor een zangcarrière gewonnen. Doordat Bulgarije tijdens de Tweede Wereldoorlog neutraal bleef , was Christoff in staat te blijven zingen.

Hij begreep dat wilde hij internationaal doorbreken hij naar Italië moest gaan om daar te studeren en met behulp van de koninklijke familie gebeurde dat ook in 1942. Hij kreeg er les van de beroemde bariton Riccardo Stracciari, die hem beroemde baspartijen zoals Mefistofele, Leporello en Don Basilio leerde zingen.
28 december maakte hij zijn officiële debuut in een recital waarop hij verschillende Russische liederen ten gehore bracht, naast aria's voor Leporello en Boris Godounov. In 1947 zong hij de rol voor het eerste tijdens een opvoering van deze opera in Rome. Het was de dirigent Tulio Serafin die hem een geweldige carrière voorspelde en dat bleek uit te komen, want hij werd in bijna alle Italiaanse operahuizen gevraagd.

In 1949 zong hij met Maria Callas in een totaal vergeten opera nl. I Puritani van Bellini. Naast deze zware, dramatische rollen zong hij ook het buffo repertoire b.v. Il Matrimonio Segreto van Cimarosa.
Ook zong hij in werken als het Requiem van Mozart, Ein Deutsches Requiem van Brahms en de Missa Solemnis van Beethoven.

Rudolf Bing directeur van de Metropolitain Opera haalden hem naar New York om in dit beroemde theater zijn debuut te maken in de opera Don Carlos van Verdi , maar door allerlei intriges en problemen met de immigratiedienst kwam er niets van dit optreden.

In 1955 zong hij opnieuw met Maria Callas in een bijzondere opera nl. Medea ; het was de laatste keer dat de twee samen optraden want tussen beide ontstond een enorme ruzie, omdat bleek dat in de rol die Christoff moest zingen stukken partijen waren verwijderd. Het aanwezige publiek zag beide zangers elkaar zelfs fysiek belagen.

Inmiddels was de relatie met het communistisch bewind van zijn vaderland zeer slecht en toen zijn vader stierf, kreeg hij van de Bulgaarse regering geen visum om de begrafenis van zijn vader bij te wonen.
In 1961 nam Christoff voorgoed afscheid van de Scala in Milaan omdat de leiding van dit operahuis niet tegemoet wilde komen aan de eis dat alleen hij de baspartijen mocht zingen en niet afgewisseld wilde worden met de door het Bulgaarse bewind gesteunde Nicolai Ghiaurov.

Deze ruzies hebben hem geen schade berokkend want hij werd in de rest van Europa wel gevraagd en maakte in 1962 zijn Weens debuut en in 1963 deed hij dat in Hamburg, maar ook in andere Italiaanse operahuizen bleef hij een veelgevraagd zanger.