Het is nog niet eens zo lang geleden dat jonge meisjes bij aankomst van bepaalde sterren volledig uit hun dak gingen, denk maar eens aan The Beatles toen zij voor het eerst Nederland aandeden of be bepaalde "jongensgroepen ".
Heden ten dage kun je je niet voorstellen dat dat ook gebeurde als de man die 14 juli 1970 overleed optrad en vrouwenharten sneller deed kloppen als hij met zijn knappe gestalte en zijn zoetgevooisde stem optrad.
Luis Mariano, over hem heb ik het, werd op 13 augustus 1914 in Irun geboren; zijn vader was automonteur die met zijn gezin naar Frankrijk vluchtte bij het uitbreken van de Spaanse burgeroorlog. Luis bezoek in Bordeaux de school voor schone kunsten, maar hij zingt ook en zijn fraaie tenorstem wordt opgemerkt door de sopraan Janine Micheau. Zij raadt hem zanglessen te nemen en nooit te zware rollen te gaan zingen. Hij volgt de raad van haar op en gaat zang studeren bij Miquel Fontecha. Zijn eerste rol is die van Ernesto in de opera Don Pasquale; medezangers zijn Vina Bovy en Gilbert Maurin. Hij krijgt ook de kans op de radio en wordt steeds bekender. Van grote invloed is zijn ontmoeting met de componist Francis Lopez en de tekstschrijver Raymond Vinci. Deze twee schrijven hun eerste operette speciaal voor hem en de première ervan in het Theatre du Casino Montparnasse is een groot succes.
Zijn populariteit stijgt tot enorme hoogte en hij zingt overal ter wereld en treedt ondertussen ook nog eens op in twintig films. Maar eind jaren vermindert zijn populariteit. Er komen nieuwe muziekstijlen vanuit Amerika zoals Rock and roll Europa binnen en die verdringen het ouderwetse Franse chanson en de operette. Het publiek keert hem de rug toe.
In 1966 maakt hij een toernee door Roemenië, die zeer succesvol verloopt en het jaar daarop komt er een album met Spaanse liederen en ook een album met Napolitaanse liederen. In 1969 wordt hij ziek en hij herstelt niet meer.
Beroemd is het lied Mexico, dat ook in Nederland bekend werd door de Zangeres zonder naam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten