Douce France 5

Afgesproken  dat we vandaag naar Lourdes zouden gaan; op aanraden van de kasteelheer rijden we niet over de A 64, maar gaan we binnendoor en komen dan over een tweetal cols die vaak opgenomen worden in de route van de Tour de France,
Na het ontbijt gaan we op weg en komen eerst in Luchon; vroeger een erkend kuuroord waar de bon ton van Frankrijk kwam kuren, maar nu vergane glorie. We hebben er slechts kort gestopt en hebben de kerk bezichtigd, wat achteraf zonde van de tijd was.

De eerste col die we namen was de Col de Peyresourde, dier voert via een vrij brede weg, maar voortdurend stijgend naar een hoogte van ongeveer 1600 meter. Op de top even uitgestapt om wat foto's te te maken. Onderweg kwamen we een aantal wielrenners tegen bezig met de afdaling. Enge gewoon, hoe hard dat naar beneden gaat.

De Col d'Aspin kent een veel smallere weg en het lijkt me ook veel steiler; ook minder druk met wielrenners. Boven gekomen zijn we ook weer uitgestapt om onze chauffeur wat rust te gunnen. Alle tentjes daarboven zien er erg sjofeltjes uit; bij eentje ervan wat gedronken.

In Lourdes aangekomen konden we de Mercedes parkeren in een mooie parkeergarage, die bovendien niet ver lopen lag van de beroemde Grot waar Maria verschenen zou zijn aan  Bernadette Soubirous en de dubbele kathedraal. Deze is voor de gehandicapten nauwelijks bereikbaar vanwege de trappen die omhoog voeren.

Zowel het ex-als interieur zijn niet echt mooi te noemen; het geheel doet wat kitscherig aan. De ligging op zich is wel fraai. We zijn natuurlijk bij de Grote geweest en verfbazen ons daar over de devotie van de mensen, die met hun hand tegen de rotwand gedrukt verder lopen en ook proberen een waterdruppel op te vrangen. Je zou ze kunnen benijden om hun geloof, hun overgave, maar mij doet het niets. Het wordt steeds drukker met mensen in rolstoelen getrokken of voortgeduwd door vrijwilligers; zusters in het wit of andere vrijwilligers meestal in het blauw gekleed. Vanaf het informatiecentrum voert één lange stoet langs de grot en de onderdompelingsbaden.

De grot op zich is een onooglijk iets en je kunt je  nauwelijks voorstellen dat een vrouwelijke gestalte zich 18 keer heeft laten zien aan een ongeletterd meisje. Als de teksten die op prentjes e.d. staan vermeld werkelijk door deze gestalte gezegd zouden zijn, kan dit zeer eenvoudige boerenmeisje dit nooit begrepen hebben en daarom heb ik grote twijfels aan het waarheidsgehalte van het hele gebeuren. Waarom zijn deze verschijningen altijd aan bijna "debiele " kinderen. De Rooms Katholieke Kerk heeft niet voor niets zeer snel deze gebeurtenissen geexploteerd en van alle kanten  onnoemelijk veel geld ontvangen om dit soort bedevaartsplaatsen uit de grond te stampen en er een hele medische en zakelijke industrie omheen te creëren. Elk onbegrijpelijk, medisch niet te verklaren voorval wordt met beide handen aangegrepen om dit alles in stand te houden.
Opvallend vind ik het totaal gebrek aan geestelijk gehandicapten. Kunnen deze mensen niet genezen?

Tot besluit van dit bezoek aan Lourdes hebben we in het stadje zelf wat gegeten en gedronken. Het was er enorm rustig, in tegenstelling met de verhalen dat je er over de hoofden moet lopen. Volgens de ober heeft het duidelijk te maken met de huidige economische crisis in landen als Spanje, Italië en Griekenland. Vooral de winkeliers die de afgrijselijkste spullen verkopen merken dit en hebben door de daling van hun om zet al veel personeel moeten ontslaan.

Terug naar St.Beat hebben we de autobaan A 64 genomen. Rond 17.30 uur waren we weer in ons Chateau.