Na Gerard den Brabander nam Ed.Hoornik in zijn bloemlezing Twee Lentes gedichten op van Adriaan Morriën.
AUGUSTUS
De open gemel en het toegenegen
stadspark waardoor wij naar den vijver gaan;
hoe dikwijls hebben wij reeds hier gestaan
of ginder in het zachte gras gelegen.
Dan kwam zoo stil de goede avond aan
en schudde aan den boom waarbij wij zwegen;
het is je tijd - , ik liet haar los, wij keken
naar 't water met den moegezwommen zwaan.
Tusschen de stammen scheen de groene maan,
de wind blies zacht verlangen door de blaren,
zij kamde loom den bloesem uit haar haren.
En ik die heel den avond lag gebogen
over haar mond, het wonder van haar oogen,
moest zoet besneeuwde, donkre wegen gaan.
ADRIAAN MORRIËN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten