Vandaag kies ik een gedicht van de Vlaamse dichter Pieter Geert Buckinx, die een groot liefhebber was van de dichter Paul Verbruggen. Pieter werd 6 februari 1903 in Kortessem geboren; zijn vader Bonaventura schreef gedichten in Het Limburgs Jaarboek. Op 10 jarige leeftijd schrijft hij zijn eerste gedicht De Kus.
In 1922 gaat hij naar Brussel om er te werken; maar in hetzelfde jaar vlucht hij uit deze stad en trekt Luxemburg door. In 1927 leert hij Paul van Ostaijen kennen en het jaar daarop treedt hij in het huwelijk met Charlotte Oosterlinck. In 1936 overlijdt zijn vader en in 1939 krijgt hij De Prijs van Brabant voor zijn poëzie. In 1942 overlijdt zijn moeder. Na de 2de wereldoorlog gaat hij werken voor de Belgische Nationale Radio-Omroep en wordt docent aan de school voor Journalistiek. Richt De Tijdstroom op en later Vormen.
Pieter overlijdt op woensdag 21 januari 1987 te Jette.
AVONDGANG OP HET TANGANIKAMEER
De zon is als een spookschip op de wolken
met flarden sneeuwschuim aan de hoge mast,
en slierten purper op het vuur der golven
onder de zwarte vlaggen van het donker.
De hitte broeit in 't gonzen der muskieten
aanzwermen uit 't dal. Laag brandt het houtvuur
bij de hutten van het oeverdorp, waar
naakte kinderen met boog en pijl de zon
bestormen op de evenaar. Het water zwelt
waar sintels vuur neerstorten in het schuim.
Dan helmt een weergalm door het hemelruim.
Een negerknaap, gespannen als een veer
tussen de naakte wanden van de rots,
roept zijdelings, de handen aan de mond,
zijn avondgroet over het vlammend meer
UIT: DE OEVERS VAN DE STROOM (1958)
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten