Afgelopen zondagavond zond de VPRO de laatste aflevering uit van het onvolprezen programma Zomergasten uit. Deze laatste uitzending was een schot in de roos met als gast de schrijver David van Reybrouck.
Deze karakteriseerde zichzelf veel meer als een kijker dan als een schrijver en liet dat zien middels zijn filmfragmenten, waar tussendoor hij zeer lezenswaardige zaken te berde bracht.
Hij brak een lans voor een Vlaamse kunstenaar, waarvan ik nog nooit gehoord had namelijk Sam Dillemans. Zijn werk is gestoeld in de traditie en laten modernisme, classicisme, academisme samenvloeien zonder een tegenstelling daar tussen te laten zien. Hij is een liefhebber van de bokssport en in het deel van de documentaire die Van Reybrouck liet zien, zien we Dillemans boksen, terwijl hij zeer wetenswaardige zaken zegt.
Een tweede kunstenaar waarvoor van Reybrouck een lans brak was de Friese dichter Tsjebbe Hettinga. Tijdens zijn jeugd werd Hettinga langzaam blind; een euvel waar zijn broer ook aan leed. Hij studeerde voor onderwijzer aan de kweekschool in Sneek, studeerde Nederlands en Fries en studeerde daarvoor in 1986 af. Vanaf 1982 woonde hij in Leeuwarden. Slechts 64 jaar oud overleed hij aan kanker. Van Reybrouck werd emotioneel bij het zien en horen van deze dichter, die zijn gedichten op een fascinerende wijze voordroeg.
een gedeelte uit de documentaire die de regisseur Pieter Verhoeff maakte over Hetinga in 2006 onder de titel In dat zoeken zonder vinden ( Yn dat sykjen sûnder finen)
1 opmerking:
Door deze Zomergasten ben ik weer op zoek gegaan naar de intrigerende Marguerite Duras, die ik niet goed ken.
Groet
Laila
Een reactie posten