Voor deze woensdag 27 augustus heb ik een gedicht gekozen van de op 4 september 1997 gestorven dichter G.J.Resink. Hij werd op 11 oktober 1911 geboren in Jogjakarta en nam in 1950 de Indonesische nationaliteit aan. Hij was vóór de Tweede Wereldoorlog lid van de zogenaamde Stuwgroep. Deze streefde naar de onafhankelijkheid van het voormalig Nederlands Indië.
Zijn gedichten laten een echt Indonesisch levensgevoel zien, ondanks dat hij Europese literaire vormen gebruikt. Hij was een groot kenner van het literaire werk van Joseph Conrad.
APRIL OP HET LAND
De wevervogel komt weer in de palmen
nu langzaamaan de oostmoesson begint,
al blijven 's middags nog wel wolken walmen
om bergen, waar de regen zich bezint.
En 's avonds rolt de Melkweg op de wind
zich uit als de kelir van een heel kalme
wajang bèbèr, waarop het beeld blijft talmen
van Bima die de tami duidt en bindt
de rijst te planten - nu het riet gaat pluimen -
naast katjang en melati voor de thee,
en die nog steeds als schim en danser jaagt
door spelen van het volk, dat krissen draagt
uit steen dier sterren, die zijn nacht inruimen
voor gloedwolk, kou, droom, dauw en wereldzee.
G.J.RESINK
UIT: KREEFT EN STEENBOK ( 1963)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten