Voor deze zondag 24 augustus 2014 kies ik een gedicht van de Dichter Jan Baeke, 23 mei 1956 geboren in Roosendaal. Hij debuteerde in 1997 met een bundel Nooit zonder paarden en in 2001 verscheen zijn bundel Zo is de zee.
Volgens literatuurkenners weet hij met zijn in gewone taal geschreven gedichten een mysterie op te roepen, waarbij invloeden zijn te herkennen van filmers als Bunuel en dichters als Bachmann. Hij vertaalt ook gedichten o.a. van Deryn Rees-Jones.
DE BOOM DIE TUSSENBEIDE KWAM
Een man kwam met een zaag te leven.
Spraakzaam was de zaag niet
en ook kon de man het niet opbrengen
de zaag te omarmen.
Toch was er tussen hen
het zachte zingen van de gordijnen
een wolk die aan het raam voorbijtrekt
en een vogel op de vensterbank,
door beide waargenomen.
Onverminderd
het geringe dat van dag tot dag voldoende was.
Alleen de nachten brachten donkere portieken
en een onrustige slaap.
Niet de scherpe natuur van de zaag
wierp de man terug uit zijn dromen
maar de huiver van de boom
de in het hoofd van de man was aangeplant.
JAN BAEKE
UIT ZO IS DE ZEE, 2001
Geen opmerkingen:
Een reactie posten