Voor deze zaterdag 15 juni heb ik een gedicht gekozen van een schrijver die ik alleen maar ken als romanschrijver, maar waarvan ik in het tijdschrift De Gids, jaargang 91 het gedicht Eden van deze schrijver/dichter.
EDEN
Wij zijn maar een geluk teruggeweken
dat wij als van vóór kindertijden kenden:
muziek in aarde en hemel, een legende
van zefirs en van vonkelende beken -
Alles wat nijgt en schittert en wil spreken
binnen den wijd kristallen tuin der lente
is eeuwig-jong, en als een welgeweende
gelijkenis verstaan wij ieder teeken.
Want loeroud is 't heelal, maar wij beleven
steeds de hernieuwing van dien verren dag,
toen 't eerste bruidspaar bij elkander lag
- schuldloos en glanzend, als wij heden zijn -
en vinden altijd weer, hoe ver verdreven,
dat we onvervreemdbaar aan dat Eden zijn.
THEUN DE VRIES
Geen opmerkingen:
Een reactie posten