Levensbericht 7 juni

Toevallig was er deze week op Canvas, een bijzonder goede Belgische tv zender, de eerste van een viertal uitzendingen gewijd aan koning Boudewijn van België.

In dit eerste deel wordt de jeugd van Boudewijn belicht en daarin speelde de persoopn waaraan ik dit levensbericht wijd, een belangrijke rol nl. Lilian Baels. Zij werd op 28 november 1916 in Londen geboren, waarheen haar ouders waren gevlucht door de oorlogstoestanden in België.  Haar vader was een zeer ambitieuze man afkomstig uit Oostende, die het tot minister schopte.

Koning Leopold III was getrouwd met Astrid een Zweedse prinses die door haar optreden, zeer geliefd was bij de Belgen. In 1935 kwam zij bij een auto-ongeluk om het leven. Over dit ongeluk gingen direct allerlei geruchten de rond doen. Het paar had drie kinderen; Josephine Charlotte, Boudwijn en Albert. 

Leopold had van een familie Lippens een kavel in Knokke gekregen waarop hij een villa liet bouwen nkiet ver van een golfbaan. We weten niet precies wanneer Leopold deze Lilian voor het eerste heeft ontmoet, maar vast staat dat zij regelmatig contact hadden. 

Men vermoedt dat het Koningin-Moeder Elisabeth de twee met elkaar in contact heeft gebracht om haar zoon wat afleiding te geven. 

Toen het Belgische leger na 19 dagen tegenstand te hebben geboden aan Duitse soldaten die België waren binnengevallen, zich overgaf, beloofde de koning dat hij net zoals zijn soldaten ook krijgsgevangene wilde zijn.
In december 1941 overviel hij zijn volk met het bericht dat in alle kerken werd voorgelezen, dat hij 6 december voor de wet was getrouwd met Lilian en al op 11 september het kerkelijk huwelijk was gesloten. Leopold had aan kardinaal van Roey beloofd dat Lilian geen koningin werd en dat eventuele kinderen geen aanspraak op de troon zouden maken. Lilian kreeg de titel prinses van Retie.

Het volk was woedend en tegelijk diep teleurgesteld in hun koning; hij had namelijk beloofd in krijgsgevangenschap te gaan en niet verteld dat hij bezich was met een nieuwe relatie. Men vond dit verraad aan Astrid en bovendien was zij maar een burgermeisje.

Leopold en Lilian kregen op 18 jnli 1942 een zoon, daaruit bleek dat ze al in verwachting was toen ze trouwden. Alexander mocht zich Prins van België noemen.

Na de landing van de Geallieerde troepen op de Normandische kust  op 6 juni 1944 voerden de Duitsers Leopold en zijn gezin weg, Toen hij in 1945 bevrijd werd vestigde Leopold zich met Lilian en de kinderen zich in het Zwitserse Prégny, waar zij 5 jaar verbleven en Boudewijn zich heel senang voelde.

Karel, de broer van Leopold, was inmiddels benoemd tot regent; de regering voerde onderhandelingen met Leopold over diens terugkeer op de troon, maar die stelde zulke absurde eisen dat men er steeds meer over ging denken om hem te vragen afstand te doen,

In 1950 hield men een referendum met de vraag hoe de Belgen dachten over de terugkeer van Leopold op de troon. Vlaanderen bleek voor te zijn, maar Wallonië tegen. Bij zijn terugkeer in 1950 ontstonden er felle protesten, waarbij zelfs doden vielen. Toen werd voor het eerste gesproken over de Koningskwestie. 

Leopold zag wel in dat men hem absoluut niet als koning wilde en uiteindelijk besloot hij de troon over te dragen aan zijn 20 jarige zoon Boudewijn. Dat was heel slim gedaan en waarschijnlijk speelde Lilan daar een belangrijke rol in. Boudewijn steunde immers heel erg op zijn vader en op Lilian, die hij als zijn moeder beschouwde. Feitelijk had België toen twee koningen, Boudewijn en op de achtergrond Leopold en daar weer achter Lilian, die door veel mensen werd gezien als een Raspoetin en een Madame du B arry.

Pas nadat Boudewijn trouwde met een Spaanse prinses Fabiola, nam Boudewijn afstand van zijn vader en Lilian en dwong beiden paleis Laeken te verlaten en te gaan wonen in het Kasteel d'Argenteuil. Het kwam zelfs tot een volledige breuk.

Lilian leefde altijd op grote voet en om dat mogelijk te maken, verkocht zij zelfs familiejuwelen en zo verdween een tiara die Astrid had gekregen van haar oom Karel van Zweden. Zij overleed 7 juni 2002 en kreeg geen staatsbegrafenis.

De auteur Evrard Raskin, publiceerde in 1999 een boek onder de titel Prinses Lilian; De vrouw die Leopold III ten val bracht.