Levensbericht 12 juni

Tussen het Verenigd Koninkrijk en Hannover bestond een personele band die echter na de dood van Willem IV , koning van het Verenigd Koninkrijk en Hannover ophield volgens de in de Hannover Salische wetten. 

Dit hield in dat de nicht van Willem ( ze was ook een volle nicht van George V van Hannover, aan wie ik dit levensbericht wijd) Victoria de troon van het Verenigd Koninkrijk besteeg en in Hannover werd Ernst August koning van Hannover.

George werd geboren als zoon van Ernst August, hertog van Cumberland ( de latere koning van Hannover Ernst Augustus 1) en Frederika, dochter van Karel 11 van Mecklenburg-Strelitz. Hij bra cht zijn jeugd door in Berl,ijn en Londen.

In 1833 kreeg hij een ongeluk, waarbij hij het zicht in zijn ogen kwijtraakte - hij was toen 13 jaar.
Ondanks zijn blindheid behield hij zijn recht op troonopvolging, die echter verviel bij de geboorte van het eerste kind van Victoria. in 1840.
18 februari trouwde George met Alexandrine Marie Wilhelmina van Saksen-Altenburg. Zij kregen drie kinderen. 

Toen zijn vader in 1851 stierf werd George koning van Hannover. Hij stond onder grote invloed van Karel Frederik van Mecklenburg-Strelitz, die hem naar een feodale en autocratische houding voerde; steun daarbij ondervond hij ook van zijn vertrouweling Wilhelm von Borries. Door deze reactionaire houding was zijn verstandhouding met de Landdag gedurende de 25 jaar dat hij regeerde problematisch.

In tegenstelling met zijn vader richtte hij zich op Oostenrijk en niet op Pruisen; vooral niet toen dit land probeerde hem een verbond te doen sluiten tegen Oostenrijk. Toen er oorlog dreigde tussen Pruisen en Oostenrijk koos hij tot woede van de Landdag de kant van Oostenrijk in plaats van neutraal te blijven.
Toen het Oostenrijkse leger door dat van de Pruisen in de slag bij Langensalza werd verslagen bezetten de Pruisen Hannover en om aan arrestatie te ontkomen vluchtte George op 20 september 1866 naar Wenen. Heel zijn verdere leven heeft hij geweigerd zijn aanspraak op Hannover op te geven. Helaas voor hem kreeg hij van de andere grootmachten in Europa geen steun. Ook op papier voerde hij een strijd tegen het nieuwe bewind in Duitsland via zijn tijdschrift Situation, waarin de Franse haat tegen hun buurland flink wist op te stoken. De Pruisen legden daarop beslag op zijn privé-vermogen en keerden de toegezegde schadeloosstelling niet uit.  12 Juni overleed hij in Parijs; zijn lichaam werd bijgezet in de St. George's Chapel in Windsor Castle. Zijn zoon Ernst August nan de aanspraak op Hannover van zijn vader over.