onbekende schilders 3

Het derde artikel gewijd aan Sloveense impressionistische schilders gaat over Anton Azbe. Bij zijn geboorte op 30 mei 1862 werd hij door een ramp getroffen, namelijk het verlamd zijn; daarnaast verloor hij zijn ouders op 8 jarige leeftijd.

Zijn eerste schilderslessen kreeg hij van Janez Wolf en later studeerde hij aan Kunstacademies in Wenen en München. Op het laatste opleidingsinstituut maakte hij grote indruk op zijn leraren Gabriel Hackl en Ludwig von Löfftz. Dankzij hen kreeg hij een gratis studiebeurs.
Na afronding van deze studie werd hij erkend als een bijzonder goede portretschilder die regelmatig tentoongesteld werd
.

Zijn eerste leraar stierf in grote armoede in 1884 en volgens Azbe vertelde Wolf kort voor zijn overlijden zijn laatste wens nl. dat leerlingen van de academie minstens 8 jaar daar moesten blijven studeren.
In 1892 kreeg Anton een baan aangeboden nl. het examineren van de studenten en het professioneel beschouwen van hun schilderijen. Het aantal leerlingen nam zo snel toe, dat Azbe een eigen School oprichtte die zich vestigde aan de Georgenstrasse in Schwabing. Een aantal leerlingen verbleef bijna 10 jaar op deze school w.o. Alexej von Jawlensky, Matej Sternen en Marianne von Werefkin. 

In 1904 werd bij Anton, die een kettingroker was, keelkanker geconstateerd en in 1905 kon hij bijna niet meer slikken. 5 augustus stierf Azbe, voorde geplande operatie kon plaatsvinden.
Nooit heeft Anton zijn lesmethode op papier gezet en zijn brieven aan zijn tweelingbroer Alois zijn door de familie vernietigd. 
Over zijn persoonlijk leven is bitter weinig bekend; zelf heeft hij gezegd dat hij tweemaal verloofd was, maar dat beide relaties op een mislukking uitliepen. Over zijn uiterlijk wordt niet erg vleiend gesproken. In ieder geval leek hij veel ouder dan hij was. Hij was altijd zwart gekleed.