vrijdag 31 mei 2013

LEVENSBERICHT 31 MEI


Het leven bestaat uit toevalligheden en dat geldt ook voor literatuur. Sommige auteurs worden op een gegeven moment aan de vergetelheid onttrokken en dat geldt ook voor mijn hoofdpersoon van dit levensbericht nl. de schrijver Hans Keilson.




Feitelijk hebben de Amerikanen gezorgd voor een revival van deze schrijver die op 31 mei 2011 in Hilversum overleed in de gezegende leeftijd van 101 jaar.

Hij  werd op 12 december 1909 in Bad Freienwalde geboren uit Joodse ouders en studeerde van 1928 tot 1934 geneeskunde in Berlijn. Na het instellen van het beroepsverbod voor joden werd hij sportleraar aan joodse privĂ©-opleidingen en daarnaast trad hij op als musicus. In 1936 ontvluchtte hij zijn vaderland en vestigde zich in Nederland. 

Toen de Duitsers ons land binnenvielen moest hij onderduiken en ondanks deze moeilijke omstandigheden deed hij verzetswerk. In die tijd schreef hij gedichten en schreef ook aan zijn roman Der Tod des Widersachers. Pas in 1959 werd dit boek gepubliceerd. Na de oorlog vernam hij dat zijn beide oorlog in Auschwitz waren omgekomen.




Keilson  ging na de oorlog werken als geneesheer en hield zich vooral bezig met de behandeling van zwaar getraumatiseerde joodse kinderen. Ook richtte hij met andere overlevende van de concentratie een stichting in het leven die hulp probeerde te bieden aan joodse weeskinderen.

Nederland toonde zich op zijn smalst door Keilson te dwingen opnieuw medicijnen te studeren omdat zijnn Duitse opleiding niet werd erkend. Hij studeerde in 1978 af als psychiater en promoveerde op een proefschrift waarin hij het leven van 200 joodse weeskinderen die waren opgenomen in roomskatholieke en protestantse pleeggezinnen. 


In 1970 trad hij in het huwelijk met de literatuurhistorica Marita Keilson-Lauritz; zij schreef een groot aantal boeken en artikelen over de geschiedenis van homoseksualiteit. 


In 2005 werd  zijn werken uitgegeven in tweedelige uitgave. Tijdens latere leven werd zijn grote betekenis voor de psychoanalytica en de literatuur erkend en kreeg hij een aantal prijzen. Het was de Amerikaanse recensente Francine Prose die Keilson weer als schrijver in de openbaarheid bracht. 

Geen opmerkingen: