Gerard Muller

In deze serie over vergeten kunstenaars uit de kringen rond Tachtig wil ik deze keer aandacht wijden aan de maker van het hiernaast afgebeelde schilderij, dat ik alleen via afbeeldingen van Google ken en dus nooit in een museum heb gezien. Als ik het ergens zou zien, zou ik de naam van de schilder niet kennen.

De schilder van dit schilderij is Gerard Muller geboren in een gezin, waarvan de vader zichzelf had opgewerkt tot de chef van het Handelshuis Barge. Gerard had twee broers waarvan de oudste Hendrik leraar was aan het Baelaeus Gymnasium in Amsterdam en de andere broer Karel architect werd.

Gebouwen van hem de overdekte zweminrichting aan de Heiligeweg en het turngebouw hoek Marnixstraat en Leidse Kade.

Hendrik richtte samen met Frank van der Goes en Maurits Benjamin Mendes da Cota de voorloper van De Nieuwe Gids op, Flanor geheten.
Gerard ging studeren aan de Rijksacademie en timmerde aardig aan de weg en ging wonen aan het Oosterpark. Dat werd later bewoond door Willem Witsen en draagt nog steeds de naam Witsenhuis.

Hij werd lid van de kunstenaarsvereniging Arti et Amicitiae. Maar al dit publiekelijk optreden hielden hem af van het schilderen en daarom trok hij zich terug uit alle openbare functies en verhuisde met zijn vrouw Jenny Roos en zijn achtjarig zoontje Karel naar een woning aan de Weteringschans. Om zijn schilderkunst te verdiepen maakte hij verschillende reizen naar Zuid Europa en het Midden Oosten.

Onder invloed van de indrukken die hij daar opdeed ging hij zich toeleggen op zogenaamde oriëntaalse doeken, waarmee hij veel succes had en ook wel gewaardeerd werd. Gerard overleed in 1929 en zijn naam raakte in de vergetelheid.