De man die hier ietwat zelfbewust zich van de camera afwendt en richting raam kijkt droeg de fraaie naam Joseph Jessurun de Mesquita. Hij werd in 1865 geboren als zoon van Jozua Jessurun de Mesquita en Judith Mendes da Costa. Het was een welgestelde familie die een prachtig herenhuis bewoonde in de Maarten Jansz Kosterstraat, achter de Sarphatistraat. 
Hij was een volle neef van moeders zijde van de vrouw van de bekende arts en schrijver Arnold Aletrino. Deze Rachel Mendes da Costa pleegde in 1895 zelfmoord.
Judith, zijn moeder overleed toen Joseph 8 jaar oud was. In 1879 schreef hij zich in op het Stedelijk Gymnasium. Klasgenoot van hem was FransCoenen, later schrijver van naturalistische romans en een schoolgenoot was Herman Gorter.Om tot op heden onopgehelderde redenen verliet Joseph in de 4de klas dit gymnasium en ook weten we niet wat hij daarna ging doen. In september 1888 betrok hij een kamer in de Burmanstraat en hij liet zich officieel in schrijven als Photograaf. Hij was van mening dat voor de nieuwe kunstuiting ook een artistieke aanleg vereist was. Dat was voor die tijd opvallend, want men vond fotografie toen alleen maar een ambacht.
Hij dacht ook literaire aanleg te hebben en stuurde zijn literaire probeersels naar redactie van De Nieuwe Gids. Maar die weigerde deze schetsen te plaatsen. Op 1 april 1890 vond de schilder Isaac Israëls hem op zijn kamer, liggend op de canapé. Hij had cyaankali ingeslikt. Het zat schijnbaar in de familie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten