Pikketanessie

Als we naar Amsterdam gaan doen we dat om een tweetal redenen. Allereerst om een tentoonstelling te bezoek in een van de vele musea die deze geweldige stad telt. Vervolgens om wandelingen te maken door de verschillende gerenoveerde buurten, zoals onlangs door de Spaarndammerbuurt. Maar ook om een bezoek te brengen aan theater De Roode Bioscoop gelegen aan het Haarlemmerplein.

Oorspronkelijk was het een bioscoop die in 1913 begon met voorstellingen . Het was Gerhard Rijnders, een aanhanger van de ideeën van Ferdinand Domela Nieuwenhuis. Hij veranderde de naam van Ons Genoegen en de Westerbioscoop zoals de bioscoop eerst heette in De Roode Bioscoop. Vanaf die tijd werden er voornamelijk films vertoond die als propaganda voor het socialistisch gedachtegoed golden. De eerste was het mijnwerkersdrama Glück auf.

Iets voor het begin van de 2de wereldoorlog sloot de bioscoop haar deuren. Het gebouw werd daarna voor verschillende doeleinden gebruikt w.o. de firma Excelsior (een lampenfabriek), een dansschool en een groenteboer. Gelukkig werd het eind jaren 70 weer voor culturele doeleinden gebruikt; eerst als repetitieruimte voor de gebroeders Flint en daarna als theater voor kleinschalige optredens. Even dreigde opnieuw sluiting, omdat de huurprijs enorm verhoogd werd, maar een gulle geldschieter zorgde ervoor dat aan deze financiële perikelen een einde kwam en momenteel worden er veel voorstellingen gegeven.

Wij hebben woensdagavond 28 maart de voorstelling Pikketanessie bijgewoond. Felix Strategier, een zoon van de Nederlandse componist Herman Strategier en David Vos zongen die avond een aantal liederen uit de Jordaan, daarbij begeleid door de celliste Djoeke Reijsiger en de gitarist Jeroen de Graaf. Gelukkig brachten ze vooral onbekend repertoire, zodat er niet meegelald kon worden. Beide stemmen kleuren zeer goed bij elkaar en