Voor deze dinsdag heb ik een gedicht gekozen waarin een componist een rol speelt. Deze keer is dat de uit Duitsland afkomstige Max Reger, die door de dichter Hans Dekker geboren in 1954 is gebruikt.
MAX REGER AAN HET IJ
Halverwege het klarinetkwintet
zoek ik het water, waarop de zon
zijn koude ingewanden legt.
Gedachten stuiteren rond
vallen uiteen in brokken licht.
Meeuwen tuimelen,
terwijl jij langzaam wegglijdt,
diffuser wordt, oplost.
Ik kijk in de zon, wil een pijn voelen.
De laatste noten klinken,
applaus.
HANS DEKKERS
UIT: EEN UIL IN DE ZON
WERELDBIBLIOTHEEK, AMSTERDAM, 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten