Vaslav Fomytsch Nijinski

In 2010 verscheen van de hand van Arthur Japin een roman die getiteld was Vaslav. Met deze Vaslav bedoelt Japin de beroemde Russische balletdanser Vaslav Fomytsch Nijinsky, die op 8 april 1950 in Londen overleed en waarvan hiernaast een foto staat afgedrukt.

Vaslav werd waarschijnlijk in 1890 geboren op 12 maart. Oorspronkelijk kwam de familie uit Polen, maar was volledig geassimileerd. Zijn  ouders waren balletdansers, die met hun drie kinderen het brood op de plank kregen door te dansen.

Op 10 jarige leeftijd begon Vaslav serieus aan zijn carriere door zich als leerlin in te schrijven aan het Mariinski-ballet in Sint Petersburg. Dat gebeurde omdat deze opleiding gratis was en zijn moeder die door haar man verlaten was, deze opleiding niet kon betalen.
Hij slaagde glansrijk voor de auditie en toen viel al zijn enorme sprongkracht op. Zijn carriere kwam in een stroomversnelling door de ontmoeting met Serge Diaghilev, die hem opnam in zijn nieuwe balletgezelschap Les Ballets Russes. Samen met Anna Pavlova vormde hij een geweldig danspaar.


Het gezelschap vierde grote successen in Parijs en de rest van Europa, maar ook Amerika lag aan zijn voeten. Beroemde rollen van Nijinski waren o.a. de marionet Petroesjka op muziek van Igor Strawinsky, Spectre de la Rose en een eigen productie L'apres midi d'une faune op muziek van Claude Debussy zorgde door zijn hoekige en homosekuele bewegingen voor een enorme opschudding. Bovendien was dit ballet de reden dat de vaste Choreograaf van het gezelschap Michel Fokine het Ballet verliet.

Voor nog meer opschudding zorgde in 1913 Le Sacre du Printemps op muziek van Igor Strawinsky. In dat zelfde jaar komt er een einde aan de samenwerking met Diaghilev. Nijinski treedt dan namelijk in het huwelijk met Romola Pulzky en dat wekt de woede op van zijn vriend die hem daarop ontslaat. Er breken dan zware tijden aan voor Nijinski, die nooit iets hoefde te organiseren en nu merkte dat hij absoluut geen zakenman was.

Maar ook Diaghilev raakte in moeilijkheden en moest noodgedwongen Nijinski terugvragen en samen ondernamen ze een toernee door Amerika, die echter weinig succesvol verliep. In dat jaar 1916 openbaarden zich bij de sterdanser de eerste verschijnselen van dementie en schizofrenie. In 1919 kwam er definitief een einde aan zijn carriere en sleepte zijn vrouw hem van de ene naar de andere kliniek in de hoop dat hij genezen kon worden.

Na zijn overlijden bracht men in 1953 zijn lichaam over naar Parijs waar hij begraven werd op Cimetière Montmartre.