Hanna Höch

Bovenstaande collage is vervaardigd door de vrouwelijke kunstenaar aan wie ik deze keer aandacht besteed nl. Hanna Höch. Zij werd op 1 november 1889 in Gotha geboren; haar vader was werkzaam bij een verzekeringsbedrijf. Zij had geen prettige jeugd, want door gezinsomstandigheden moest zij op 15 jarige leeftijd de school verlaten en zorgen voor haar broertjes en zusjes.

Toen zij 23 jaar oud was schreef zij zich in aan de Städtischen Kunstgewerbe-und Handwerkschule Charlottenburg. Zij ging zich toeleggen op decoratieve vormgeving.In 1914 ging zij naar Keulen, waar zij leerling werd van Emil Orlik. Dankzij hem kwam zij in aanraking met Raoul Hausmann op wie zij verliefd werd. Samen ontwikkelden ze de techniek van de fotomontage. Ze trad toe tot de beweging van het Dadaïsme waarvan Berlijn het centrum was.
Het was Kurt Schwitters die haar naam Johanna veranderd in Hannah en voegde de h achter Hanna zodat het een palindroom werd. Hij baseerde dat op de naam Anna uit zijn dichtbundel An Anna Blume.

Haar belangrijkste werk uit deze periode droeg de titel Schnitt m it dem Küchenmesser Dada die letzte weimarer Bierbauchkulturepoche Deutschlands. In dit werk laat ze de chaos zien van deze periode en maakt gebruik van uitgeknip\te portretten van de afgezette keizer Wilhelm II, Paul van Hindenburg, rijkspresident Friedrich Ebert en de bankier Hjalmar Schacht. Naast tandraderen, kogellagers, wielen etc. vertoont het ook portretten van geëmancipeerde vrouwen als Gretha Garbo en Käthe Kollwitz.

Het huwelijk met Hausmann liep op de klippen in 1921; zij ging in 1924 naar Parijs en terugkerend naar Duitsland verbleef zij enige tijd in Nederland, waar ze Piet Mondriaan en mensen die behoorden tot de groep De Stijl.
In 1926 leerde Hannh de Nederlandse schrijfster Til Brugman kennen; ze gingen samenwonen in Den Haag. Ondanks dat in Duitsland  het Nazi-regime vaste grond aan de voeten had gekregen verhuisden ze naar haar moederland. Uit die tijd dateert het bekende portret dat Chris Labeau van haar maakte.

Gedurende de periode dat de Nazi's de baas waren mocht ze niet exposeren omdat haar werk als Entartete Kunst werd beschouwd. Haar liefdesleven bleef onvoorspelbaar, nadat ze de relatie verbrak met Brugman waarschijnlijk in 1936, trad zij in 1938 in het huwelijk met de pianist Kurt Mathies, maar ook deze relatie hield niet lang stand, want in 1944 ging het paar uit elkaar.
Haar latere werk werd kleurrijker en abstracter van aard.

31 mei 1978 overleed zij op 89 jarige leeftijd in Berlijn en liet haar werk na aan de Berlijnse Galerie.

Zelf zei ze over haar werk: Ik heb alles gemaakt zonder me te bekommeren om handschrift of merkteken.