We kennen Coen Verbraak inmiddels als een bijzzonder intervieuwer die ons heeft vergast op een aantal bijzondere gesprekken met personen afkomstig uit diverse groepen beroepen. zoals psychologen, trainers etc.
Ik ging er dus zondagavond goed voor zitten om Emile Roemer te volgen gedurende diens verkiezingscampagne die weliswaar kort qua duur was, maar heftig qua intensiteit. Maar hier was geen spraak van boeiende uitspraken, van het bloot geven van ideeën etc. Nee, we zagen hem allereerst bezig met het opstellen van een speech, die hij heel wijselijk liet nakijken door intimi.
Ook de vergaderingen met het campagneteam hadden bitter weinig om het lijf; geen momenten van bezinning, geen momenten waaruit blijkt waarom Roemer meedoet aan de verkiezingen.
Ik vond het een enorm leeg gedoe waarin slechts één moment van emotie doorbreekt als hij na een catastrofaal verlopen gesprek bij De Wereld draait door, waarin hij scherp wordt ondervraagd door o.a. P.R. de Vries. Het enige wat hij kan uitbrengen is dat de drie en de Vara karaktermoord op hem hebben gepleegd om Diederik Samsom in het zadel te helpen.
Niets geen zelfreflectie, ook niet op de verkiezingsavond zelf, als blijkt dat al zijn optredens en afdraaien van de inmiddels overbekende inhoudsloze riedels tot niets hebben geleid d.w.z. geen enkele winst.
Ik ben bang dat deze uitzending éen ding wel heeft aangetoond dat de SP een inhoudsloze partij is, die alleen maar oog heeft voor eigen standpunten, standpunten die heel vaak zeer opportuun van aard zijn of achterhaald.
En onze Emile moet gezegd worden dat een onderwijzer nog geen staatsman is. Ik hoop dat mensen rondom hem, hem de waarheid zeggen en die luidt dat hij absoluut niet de inhoud heeft om minister-president te worden laat staan te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten